De wind verovert mijn huid,
streelt zich een weg
in de mouwen
van mijn open vest.
Door de groene velden
fiets ik mee verder,
ik strek mijn ene arm uit
en nodig de wind uit ten dans.
De wind verovert mijn huid,
streelt zich een weg
in de mouwen
van mijn open vest.
Door de groene velden
fiets ik mee verder,
ik strek mijn ene arm uit
en nodig de wind uit ten dans.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.