B.P. Arend

Gebruikersnaam B.P. Arend

Website https://www.facebook.com/B.P.Arend

Poëzie

Over B.P. Arend

B.P. Arend (°1993) is dichter. Vrije podia zijn diens tweede habitat. In 2023 was B.P. Arend een van de 1000 dichters bij het Internationaal Literatuurfestival van Utrecht. Eind 2022 verscheen diens debuutbundel Toen lichamen nog bergen waren. B.P. Arends gedichten worden sinds 2018 opgenomen in verschillende bloemlezingen. Het pseudoniem is een ode aan diens vader.

Je vindt B.P. Arend op Facebook (link op dit profiel) en op Instagram (@b.p.arend).

Teksten

Afleidingsmanoeuvre

    Steeds vaker draag je  je oorringen niet meer,  wil je je botten anders schikken  en verandert je handschrift:    het helt meer naar voren,  trekt zich dan weer recht als een afleidingsmanoeuvre. En al wat je wenst is    dat iemand tussen de regels durft lezen.    (Gedicht voor Dichters tegen eenzaamheid ism. De Warmste Week 2024)

B.P. Arend
8 0

Vervel verder

  Je vervelt langzaam tot je aan  je kern komt en jezelf ontmoet.   Je voelt de vrijheid, het zachte, de kracht en laat verder los.

B.P. Arend
2 0

Een dag in Mechelen

    op mijn tong een framboos,  of was het een restje zomer?   klaver die klimt tot het dak  volledig groen    en als de zon steeds donkerder duikt, kruipt een blad zwart onder haar huid   de warmte tegen mijn winterwangen  laat me blozen als een framboos

B.P. Arend
0 0

Splinter

  Het riet waait goud in de zwakke novemberzon.   Mijn schaduw kijkt peinzend achterom naar de bank waarop ze in juli kusten.   Een van de houten planken is gebroken,  geen koppel meer te bekennen, enkel   een bank, een schaduw, een splinter.

B.P. Arend
2 1

zoals

    zoals verse thee bij de eerste slok  door je lijf loopt   zoals het eerste vlammetje van de advent de belofte op een nieuw begin aanwakkert   zoals de zon zich 's winters in onze  handpalmen legt   zo helpt poëzie.

B.P. Arend
0 0

Wrakbreuk

  We stonden op de oever te kringelen,  lieten ons vallen in de nacht.   Het koude water brak wrakken diep op mijn bodem.   Je raakte me blauw, en leerde me zwemmen.

B.P. Arend
1 0

Kofferlijstje

  Ik ga op reis en ik neem mee:    het idee dat ik volsta de grote vragen van het leven  een geschreven droom  een verankerde boom    wat ik draag en  wat ik niet kreeg, zelfs wat ik niet schreef   de meest prangende aller vragen: wat  wil en waar en hoe,  wat ik doe, wat me bezielt.   Je weet anders niet  of je er komt.

B.P. Arend
1 0

(RE)VOLTE

  Mijn leegte schreeuwt om revolte   Geen trappen meer om te vallen. Geen verdorde herfst meer voor september.   Geen wetten meer die de liefde doden  en witte muren optrekken.   Mijn leegte schreeuwt om (re)volte  en ik weet dat jij het ook voelt.

B.P. Arend
1 1

Onschuld

  De berg ademt vrijheid uit,  laat de zonnestralen zijn  flanken verwarmen.   De berg kent mijn onschuld,  blijft staan als een baken -  vangt het licht en slaat het op   voor wanneer de schaduw valt en ik mijn onschuld verlies.

B.P. Arend
1 0

Welkom

  Jij woont hier,  in je woonkamer met luchtreiniger.   Jij woont hier,  in je keuken met verlaagd aanrecht.   Jij woont hier, in je badkamer met handvaten aan de muren,    stoelen waar er water stroomt,  en vloertegels die je behoeden om uit te schuiven.   Jij woont hier,  in je slaapkamer zonder tweepersoonsbed. Wees welkom hier, er is plek genoeg.  

B.P. Arend
1 0

****

Zelfs wat broos is, mag blijven bestaan. 

B.P. Arend
8 1

~~~~

  Aan de overkant parelt de zon op het water.   De stroming wuift mijn kant op en neemt kleine glinsteringen mee.

B.P. Arend
8 2

Veld

  In dit veld waai ik vrij,  streelt de wind elk blad  tot het valt.    Ik hoor de droom. Hij is er nog.    In dit veld hoop ik stil,  spelt de zon een zin  op mijn huid   en wacht ik op niets  dan de tijd.

B.P. Arend
14 3

Ik zal een deken meebrengen

  Zet een raam open,  de deur op een kier en ik zal een deken meebrengen.   Laat mij je huis binnengaan,  Haal adem en sluit alles weer.   Samen steken we  de open haard aan en weten genoeg.

B.P. Arend
19 2

Perzik

  naakte gaatjes in je oren de gloeiende ochtendzon in je ogen  de wind op je huid als het    laken dat je net nog van je afsloeg stukjes perzik in je mond dansen met je tanden   je zet de plant in het zonlicht zodat hij kan openbloeien en  zijn schoonheid niet verliest   je verschuilt je achter zijn bladeren,  verbergt je gehavende gezicht,  kauwt verder op stukjes perzik en    vraagt je af of danslessen  zouden baten.   

B.P. Arend
5 0

Spiegelglans

  Haar ogen haken zich vast in mij; wissen alles wat ik zwoer te onthouden en we glimlachen, delen een verlangen naar vrijheid –  een hoger bestaan binnen handbereik.    Mijn ogen zwemmen zoekend over haar gezicht, haar hals, haar bloes. Ik waan mezelf weerspiegeld en deins terug  voor alles wat ik zwoer te vergeten.   Haar ogen glanzen breekbaar in hun kassen,  begrijpen mijn stilte niet –  We vallen doorheen elkaars gedachten  en verliezen onze handen.   

B.P. Arend
14 2

Open

  Je veegt je voeten aan de buitenwereld,  timmert hout voor je ramen. Laat de kale takken maar dansen.   Binnen open je je ogen.   De deur naar de kelder staat sinds lange tijd weer wagenwijd. Zweetgeur vindt vrijheid in je neusgaten.   Je reikt naar een vertrouwde hand. Woorden volgen later, wanneer het licht aan springt en twee heldere ogen elkaar    weerspiegelen   Geinspireerd op The Waltz of the Eyes van Karin Verhelst

B.P. Arend
15 1

Wildgroei

Zijn haren deinen mee met zijn tred, licht krullend vallen ze  over zijn schouders, getooid in een tweedehandshemd  met palmboompjes, net wat groter, maar ach, laat waaien - - -  als Marilyn Monroe, streling van de wind.   Zijn armen vormen een bewegend tweeluik, canvas met steeds meer vlekken. De zon laat haar gloeiende relikwieën achter als een noodkreet in morsecode: S.O.S.   Zijn voeten brengen hem terug naar de bron,  de wilde pinksterbloemen in de berm vanavond als smaakmakers op het menu. Hij lacht naar de haastige fietsers in hun bloemenhemden. Zouden ze weten dat het margrietjes zijn?   

B.P. Arend
9 1

Onbestemd

De onbestemde plek ligt bedekt met bladeren. Ze ritselen en alleen jij hoort ze als een geheim in je oor fluisteren.   Je ademt diep in, voelt de boomwortels in  je hoofd, je buik, je lijf.  Ze vertakken beter onder de stille zon,    zij het zijwaarts.

B.P. Arend
7 1

Verder in mij

  Geen plek is groter dan de leegte tussen licht en donker.    Ze groeit met de jaren,  net als ik.    Je kan me geen water meer komen geven,  al vertakt je stam verder in mij.   En wanneer ik me buig naar de aarde,  zullen licht en donker elkaar  bijna aanraken.       Foto: B.P. Arend

B.P. Arend
24 1

Violen

De appelbomen staan  nog niet in bloei. Hun knoppen wiegen  op het woeste ritme  van de wind –    terwijl in mijn hoofd vlammende violen spelen,  jouw beeld knispert tot het  duizelt en ik het einde niet  meer kan onderscheiden  van het begin. 

B.P. Arend
14 1

Landschap met touwtjesspringend meisje

  De wolken stuwen  de geesten de kerk uit.   Geen maagden meer,  maar kleine meisjes   in witte jurken en met een touw  in beide handen.   Laat ze springen op de vlakte van  woestijnwarmte.   De zon  bewaart hun  stralenkrans in het zand.     Geïnspireerd op het gelijknamige schilderij van Salvador Dali dat in het KMSKA hangt.

B.P. Arend
33 1

Zomergeur

  Laat in de namiddag schijnt het licht op het schrijvende hout.   Je kijkt uit het raam, verwondert je over de warmte,   de stille gloed en telt de wiegende kruinen van oude berkenbomen,    ruikt de zomer terwijl je je armen omhoog werpt.   Met gesloten ogen snuif  je het moment op en hou je het even vast.  

B.P. Arend
10 0

****

Stil,  alsof de dag  niet bestond,    telde ik  de gaten in de  eeuwigheid.

B.P. Arend
20 2

Transpiratie

Transpiratie:  alsof in het zweet  je ziel vervelt.

B.P. Arend
22 1

~~~~

      Laat de  golven maar komen.    Ze zullen  het maanlicht  overspoelen.     

B.P. Arend
10 1

Bestek

  Mijn vork en mes  andersom gelegd,  hopend dat de hemel  zo op z'n plaats zou vallen,  en niet meer op mijn hoofd.       Schilderij: Rebecca Young Nicholson

B.P. Arend
9 0

La haute note jaune

  De zon is veranderd  in een kop thee, Van Gogh-geel en iets minder warm. Trek    de zon eruit, hijs ze opnieuw aan de hemel.    Ik heb sterren  nodig om het  licht te zien.        Schilderij: Vincent Van Gogh         

B.P. Arend
15 0

Schelde-oever

  De golven breken aan zoals een nieuwe dag,  een volgend schip komt  aangevaren terwijl de warmte  glinstert op het water.    Wit schuim drijft verder,  deint op de golven van duizend dagen die op ons zullen wachten.    Nu wij nog.      Schilderij: Moesenka

B.P. Arend
14 1

Leef

    Leef je voor morgen,  ben je iedere dag  ongeboren.

B.P. Arend
21 2

Marilyn Monroe

  Tussen alle kleuren loert het zwart als een negatief in de lente.   Sloop haar muren en ze  zal stralen  in wit zonlicht.     

B.P. Arend
25 4

~~~~

  En we lachten,  omdat huilen  uit de mode  geraakt was.    Gelukkig komt  alles wel weer  terug.         

B.P. Arend
20 2

Vleugels

  Duizenden jaren waren ons niet gegeven.    Uit de warmte vloeien  trage tranen die ik    wegspoel met wijn  die ik niet drink.   Ik wil vliegen met de  vleugels die je me gegeven    hebt, al weet ik  soms niet meer    waarom. 

B.P. Arend
12 0

Krullencadans

  De krullen in haar haren  doen me denken aan iemand  anders, een zangvogeltje  dat treurige liedjes fluit.    Maar ze praat in een andere taal.  Ik begrijp haar niet, en toch zie ik,  net als ze weggaat, haar krullen  deinen op de cadans van haar voeten.        Tekening: globbels

B.P. Arend
23 1

Zonnestralen

De zonnestralen hangen nog aan mijn vingers, ze zeggen   dat er hoop is, dat er in  iedere mouw wel een arm past.   Ik wil ze geloven en staar me blind in hun licht.     Foto: Timothy Meinberg

B.P. Arend
17 1

~~~~

  Een bladzijde slaat om en toch staat de wereld stil.   Lucht in de hemel,  maar niet hier.    Ik blijf tellen  tot ik de horizon zie   en opnieuw weet dat tijd tussen twee oneindigheden ligt.     Schilderij: René Magritte

B.P. Arend
13 0

De stilte

  De stilte tijdens  de storm is  ondraaglijk.    Ze raast  maar door    terwijl de hemel  bij nacht op  het raam    kleine kristallen  laat vallen.        Foto: Eric Zhu 

B.P. Arend
20 0

De stille stad

  De stille stad loert tussen de bladeren door. Ik ben er nog.    Al hoor je alleen  mijn schepen en  mijn golven, ruisend van Oost naar West en ooit weer terug,   ook wij zullen elkaar weerzien  zonder mondmasker.     Foto: Daniel Olah 

B.P. Arend
11 0

Des gueules cassées

  Door mijn ogen zie je niet, alles gapend comme des gueules cassées.   De wind huilt gaten  tot in het diepste zwart en laat rillingen achter   daar waar niets meer is.       Schilderij: Kubistisch Portret - Rudy Thijs

B.P. Arend
7 0

900

  Eeuwenlang staan zein de grond, hun wortels trouw. Van alle rituelen,woorden en gebaren kennen zij de oorsprong,bewaren die in hun ringen en de mens reist beneden voorbij,kerft namen in hun stammen. Eeuwenlang dezelfde rituelen,woorden en gebaren.  

B.P. Arend
16 1

~~~~

      De blauwe hemel vervelt  op mijn vingernagels,    trekt zich langzaam    terug als een weerspiegelde  zee, schijnbaar eindeloos.     

B.P. Arend
7 0

Septemberstil

    De zachtrode rivier  kabbelt verder,    terwijl de wolken stilstaan    zoals ik tegen de  deurpost leun    in blauw. 

B.P. Arend
23 0

Volrood

  Wolken om  je warme mond,  een glimlach gaat met je lippen  aan de haal.    Ik kan ze bijna  proeven, hun volrood uitademen  als de eindnoot  van een magistraal lied.    Toe, blijf zingen. 

B.P. Arend
25 0

Zij, de stilte

  De stilte dondert over me heen als een onweer dat na lang dreigen  losbarst.    Ze nestelt zich diep in mijn oren,  tot ik alleen  haar nog hoor.   Windstil wrijft  de warmte zich  tegen ons aan  en het groen groeit.   Nu ben ik hier.   Schilderij: Waterlelies - Claude Monet

B.P. Arend
10 0

~~~~

    zomeravonden zonder jou    de tuin blijft leeg   de hemel  onmetelijk    blauw blauw  blauw    koude rillingen  over mijn armen    en maar  één wens     Foto: Marina Reich

B.P. Arend
9 0

Overgave

    Vergeef mij niet mijn zonden,   laat me ze begaan,   een laatste keer voor de zon ondergaat   en wees mijn getuige.       Foto: Stephan Vanfleteren

B.P. Arend
11 1

~~~~

  De wind verovert mijn huid,  streelt zich een weg in de mouwen van mijn open vest.    Door de groene velden fiets ik mee verder, ik strek mijn ene arm uit en nodig de wind uit ten dans.

B.P. Arend
7 0
Tip

Ballingschap

  Voer me naar het einde van de wereld, waar iemand op me wacht en aan me denkt als het donker wordt.   Voer me over de zeeën naar die plek waar het geluk ligt en sluit me op.   Nu en voor altijd.

B.P. Arend
120 6

Donkerblauw

  De wolken in je hoofd zullen  nooit helemaal  wegdrijven,    net als de schaduwen in je ogen die ze achterlaten.    Een donkerblauwe gloed waarvan ik  altijd zal houden.       Foto: Guy Van Rossom

B.P. Arend
17 0

Ontbijtgranen

  Er zal een storm uitbreken en ik zal op water lopen terwijl mijn blik op jou   blijft hangen als ik mijn  ogen sluit, de chaos    ontwijkend tot er enkel  nog ontbijtgranen drijven  in zinkend zand.     

B.P. Arend
24 2

2*2*

  In de straten is het leeg de lantaarns branden op een verlaten podium   alleen applaus vanop het balkon.

B.P. Arend
26 0

~~~~

      Teken mijn portret lijn per lijn.   Teken me zoals jij me ziet,   mijn ogen, mijn tranen,   mijn wanhoop, zie je ze?   Teken me tot het papier   scheurt en kus me.

B.P. Arend
14 0

Mist

  Mijn woorden verstommen nog voor ze voldragen zijn   omdat jouw beeld in mist gehuld is.   Als een schilderij dat nog niet voltooid is,   wacht ik en kijk naar de belofte   die geen woorden nodig heeft.

B.P. Arend
23 1

Maandagavondmuziek

  Kleuren vervagen, verbleken   en de piano rolt haar charme uit   als een volumineuze knuffel-graag kruipt ze tegen me aan   in mijn armen terwijl het gordijn stilletjes neergelaten wordt.   Ik sluit mijn ogen en voel haar wegglippen,   trippelend op haar kousenvoeten.

B.P. Arend
10 0

Krekels

    Blauw mengt zich in het donker en de spiegel wordt zichtbaar   in stilte   tussen steden en dorpen waar krekels fluisteren   in geheimtaal   en het water haar parels verbergt.   Red me.  

B.P. Arend
25 1

136: Krachtveld

  De zon schijnt, bedekt de aarde met hoop en   het gras is voor het eerst groener in onze eigen tuin.   (inzending voor het stadsgedicht 'Krachtveld' door Seckou, die een deel van deze tekst voor zijn creatie gebruikte)

B.P. Arend
45 0
Tip

~~~~

      Dit blad is jouw huid, jouw hand en jouw vingers die de mijne aanraken en laten voelen dat alles goed komt.   Jouw huid is dor en verscheurd, maar zacht zoals altijd. De groeven stellen me nog steeds gerust alsof je hand op mijn schouder rust.   Dit blad verbindt ons heel even, voor altijd.  

B.P. Arend
180 1

Dwars

  doorheen de stad met al haar culturen en statige heren   doorheen haar wateren die lichten laten samenvloeien en mensen verbinden in weemoed   en vreugde   doorheen deuren op sporen tot ik weer aan de andere   kant ben en het spat en klettert op mijn dak.   Tot gauw  

B.P. Arend
25 3

~~~~

      Het oude raam van de trein   raast voorbij bomengroen,   suist langs kleine stationnetjes terwijl de zon het verleden   een licht geeft, op zijn armen, in onze boeken. Het naoorlogse   Italië herrijst voor heel even, tussen letters, onder bruggen,   door tunnels, in hoofden van slaperige mensen zoals   jij en ik die elkaar na deze ochtend wellicht nooit   meer zien.

B.P. Arend
57 2

Belichaming van de zomer

      En dan komt zij voorbij in een walm van warmte en zoete vanille, haar huid zacht als fluwelen, gladde perziken die smelten in je mond.   Een paar luttele seconden kriebelen rillingen over mijn rug als kleine glimmende insecten die over mijn hand lopen terwijl ik een boek lees in de tuin.   Ze zoekt haastig een plek in de trein terwijl ze onbewust een schilderij in mijn hoofd achterlaat, getiteld:   Belichaming van de zomer.

B.P. Arend
14 0

{ 25

      Ik wil je tonen hoeveel het hier veranderd is.   Sinds je weg bent, zijn er zoveel wegen bijgekomen.   Bomen zijn omver gekapt, groen is veranderd in grijs, en ik ben 25 centimeter gegroeid.

B.P. Arend
24 2

Schaduw

  Je zal niet hier zijn en verblind worden door de zon, die morgen mijn schaduw vormt.   Je zal niet hier zijn wanneer de klok half zes slaat terwijl ze overzee achterloopt en alles nog   maar net begint zoals wij dat ooit deden op een ochtend die   plots avond werd.

B.P. Arend
31 1

Altijd

Ik ben ergens en toch bij jou want daar is mijn plek,   in vrijheid   in regen, lichten en steden, tussen bomen, onder geroezemoes,   maar ergens dicht bij jou, hoe ver ook.   Ik ben er.

B.P. Arend
28 1

Opleiding

Masteropleiding Vertalen Duits - Engels - Nederlands aan KU Leuven campus Antwerpen

Verschillende cursussen en workshops bij Creatief Schrijven vzw, Wisper,...

Publicaties

Onder pseudoniem:

 

2024

*Gedicht "Afleidingsmanouevre" geschreven voor Dichters tegen eenzaamheid van Woordentij ism. De Warmste Week

*B.P. Arend (2024). Spiegelglans. In: Ergens, ooit een vrouw, muzen in de stad 2023. Stad Ronse (zonder paginanummer).

*Gedicht 'Ik zal een deken meebrengen' tentoongesteld in Bib Factorij (Zaventem).

*B.P. Arend (2024). Perzik. In: Poëziewedstrijd Hilarion Thans. Lanaken (zonder paginanummer)

 

2023: 

*B.P. Arend (2023). Gedichten (reeks). In: PSA XIV. Creatief Schrijven vzw. (ongenummerde pagina's)

*B.P. Arend (2023). Gepiercet. In: Door kale bomen bladeren. Oemtata vzw. p.28

*B.P. Arend (2023). Hier. In: Pooltochten droomen en gedichten maken. Uitgeverij Gopher. p16

*B.P. Arend (2023). Kamerplanttraag. In: Pooltochten droomen en gedichten maken. Uitgeverij Gopher. p15

*B.P. Arend (2023). Violen. In: De 27ste Poëzieprijs. Culturele Centrale Boontje. p.38

 

2022: 

*B.P. Arend (2022). Toen lichamen nog bergen waren. Uitgeverij Bibliodroom.

*B.P. Arend (2022). Gedichten (reeks). In: PSA XIII. Creatief Schrijven vzw. (ongenummerde pagina's)

*B.P. Arend (2022). Gedichten (reeks). In: Emoties reflecteren op papier schrijven over gevoelens vanuit filosofische gedachten. Het zoekend hert i.s.m. Creatief Schrijven vzw. (ongenummerde pagina's)

*B.P. Arend (2022). Zomergeur. In: Hoeveel is wolk+wolk? Oemtata vzw. p.27

*B.P. Arend (2022). Titelloos gedicht (Haar jurk vat vuur). In: Beelden vertaald. Uitgeverij Gopher. p.19

*B.P. Arend (2022). Overgave. In: Beelden vertaald. Uitgeverij Gopher. p.16

*B.P. Arend (2022). Zonnestralen. In: Veerkacht, Muzen in de stad 2022. Stad Ronse. (zonder paginanummer)

*B.P. Arend (2022). Titelloos gedicht (Een bladzijde slaat). Weesgedicht zkt adoptieraam. Geraadpleegd via https://weesgedichten.aalst.be/wase-bibliotheken/

 

2021:

*B.P. Arend (2021). Perron twaalf. In: Buiten onze gedachten is geen tijd. Uitgeverij Gopher. p.19

*B.P. Arend (2021). Nummer drie. In: Reveil #21: dag van de vergeten verhalen. Reveil vzw. p. 67 (te lezen op het profiel van de tekenaar)

*B.P. Arend (2021). Titelloos gedicht (Ik vergeet mijn). In Stichting Cultuurcafé D’n Dwingel, Elly Blom Poëziewedstrijd 2021. Valkenburg aan de Geul: Stichting Cultuurcafé D’n Dwingel. p. 46

*B.P. Arend (2021). Inzending 136 maakt deel uit van het Antwerps stadsgedicht 'Krachtveld', samengesteld door Antwerps stadsdichter Seckoe.

 

2020:

*B.P. Arend (2020). Titelloos gedicht (Dit blad is jouw huid). In: Elly Blom Poëziewedstrijd 2020. Valkenburg aan de Geul: Stichting Cultuurcafé D’n Dwingel. p. 39

*B.P. Arend (2020). Titelloos gedicht (Het oude raam). In: Vitalski (2020). De geest van Piet Paaltjens en Ian Fleming. Verzin, jaargang 15 - 1, 25-26.

*B.P. Arend (2020). Krekels. In: het gat in een woord. Oemtata vzw. (alfabetisch opgenomen zonder paginanummer)

 

2019:

*Gedicht Belichaming van de zomer afgedrukt op eetbaar papier tijdens het Festival van de Gelijkheid 2019, te verorberen in het Festivalcafé van vzw VFG.

*Vitalski (2019). state of being, 2 november 2019 [blogbericht over B.P. Arend]. Geraadpleegd via http://vitalskiblog.blogspot.com/2019/11/state-of-being-2-november-2019.html

*Vitalski (2019). Ingezonden gedicht [blogbericht met gedicht Lentebloesem door B.P. Arend]. Geraadpleegd via http://vitalskiblog.blogspot.com/2019/11/ingezonden-gedicht.html

*B.P. Arend (2019). 25. In: Reveil #19: dag van de vergeten verhalen. Reveil vzw. p. 66

*B.P. Arend (2019). Schaduw. In: Reveil #19: dag van de vergeten verhalen. Reveil vzw. p. 19

*B.P. Arend (2019). Dwars. In: Stadsgedichtenbundel 2019: Stadsgedichtenwedstrijd Nederland en Vlaanderen. Stichting Poëtikos. p.18

 

2018:

*Eerste laureaat bij Gedichten om te koesteren van vzw Koester met het gedicht Altijd gepubliceerd op kaarten.

*Dichters Dichterbij: poëzieperformance met eigen werk in het kader van Gedichtendag 2019

*Out Now!: poëzieperformance met eigen werk tijdens presentatieavond Queer-nummer Deus Ex Machina

*Reveil ’18: poëzieperformance met eigen werk in het kader van Allerheiligen

 

Onder eigen naam:

2020:

*Twee keer genomineerd in de categorie 18 tot 35 jaar voor het stadsgedicht van Ronse. De gedichten Regendruppels en Atlantis verschenen onder eigen naam in het wedstrijdboekje.

2019:

*V, M. (2019). Omarming. In: Sneeuwwoordje en de zeven verzen. Poemtata (zonder paginanummer).

*V, M. (2019). Middaglicht. De 25ste Poëzieprijs: verzamelde gedichten. Culturele Centrale Boontje (zonder paginanummer).

Prijzen

*Eerste laureaat bij Gedichten om te koesteren van vzw Koester met het gedicht Altijd gepubliceerd op kaarten.

*Derde prijs met B.P. Arend (2022) Overgave. In: Beelden vertaald. Uitgeverij Gopher. p.16

*Nominatie en eervolle vermelding voor het gedicht Wildgroei bij de poëziewedstrijd van Gelselaar (NL).

*Twee keer genomineerd in de categorie 18 tot 35 jaar voor het stadsgedicht van Ronse

*Eerste prijs voor 'Spiegelglans' in de categorie 18 tot 35 jaar in de poëziewedstrijd van de Stad Ronse.

*Nominatie voor mijn gedicht 'Perzik' bij de Hilarion Thans Poëziewedstrijd 2023.

*Gedicht 'Welkom' Tweede plaats bij wedstrijd (2024) door DG Handicap.