De blauwe hemel vervelt
op mijn vingernagels,
trekt zich langzaam
terug als een weerspiegelde
zee, schijnbaar eindeloos.
De blauwe hemel vervelt
op mijn vingernagels,
trekt zich langzaam
terug als een weerspiegelde
zee, schijnbaar eindeloos.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.