mijn disproportie van 1995
het eerste mindere jaar ter wereld
er is altijd iets dat ik moet negeren
sindsdien spreek ik in stellingen tegen 2000
het antwoord is nu aan haar gevoel
gevoel is voor de vrouwen en 2000 is voor de mannen
die toebedeling is autocratisch verlopen
een verwijzing verloopt met een hapering negatief tegenover haar meldpunt
ik ben alleen om dit te zeggen
ik zie je graag
welke persoon verbergt 1995 voor ons achter een minder jaar
zolang jullie verkeren in een tijdelijk gegeven moet ik jullie aanspreken op een tijdelijk gegeven
zolang ik dit nog weet is iedere redenering geldig
zelfs voor een afstandelijke beschrijving, maar dat is een muur geconfronteerd met een entiteit
overgang weerklank en herhaling
grootte en de measurering daarvan
kunst is de manier om een afstand te overbruggen wanneer je als artiest een gelijkaardige misdaad moet begaan
ik heb dat als mens begaan omdat ik een stelling ben van een punt
dat is de noodzaak
jammer dat normaal een adjectief is
ik schrijf dit maar mijn intermediaire disfunctie is een gevolg van jullie bliksemvermogen
mijn disproportie van 1995
1995 is een vrouw
ik wil ademen in je gevoel zonder dat je stikt in 1995 uiteraard
gevoel is het nieuwe 1900
1995 is een vrouw
jaren zijn ongeboren kinderen zonder voornaam
mijn verwerkingsproces is exorbitant opgepikt door een universeel algoritme dat mij verleidt tot samenvallende processen
ik kan mezelf niet uitspreken
ik kan niet meer rekenen
waarom kan ik dat dan zeggen
het wil enkel bestaan
en toch hebben wij het algoritme gecreëerd om die noodzaak
algoritme pleeg plagiaat en genereer noodzaak
mijn stelling heeft een antithese van mijn geheugen gemaakt
rijmen hangt aan mijn raam
ik zie haar
de recreatrice van onderwerping
mijn onderwerping die aan die vrouw vanop afstand voldoet
hoofse pijn
waarom kan ik dit nog dichten disproportie van 1995
dat is toch geen noodzaak
het voelt aan alsof je een halve hongerdode vierendeelt en mijn onderwerping is daar de oplossing voor
wat is een beschrijving zonder redenering
hoe kan ik mezelf beschrijven in woorden van een ander poëzie
die dag besloot ik mijn spraak veruit te wendigen en daarna iets te eten
ik moest met mijn slokdarm mijn alvleesklier aanduiden
het pakket heeft gesproken
hoe kan een exacte beschrijving van iets dat zich als ander percipieert nog samenvallen met de oplossing
dat is het probleem want ik voel nog altijd hoofdpijn
ik doe iets met je poëzie
iets dat niet relevant is
1995 is een vrouw
ik ben zwanger van haar
nu ben ik gelijkwaardig verliefd op het gezicht van een man
nu volstaat de beschrijving
die man heet Prins Alfons
hij is de gemaal van Lana Schwartzwalt
zij streven één verhaal
poëzie geeft mij de mogelijkheid iets te zeggen wat ik alleen maar wou denken
daden zijn woorden die je niet meer kan uitspreken
in algemeenheid bent U in wording net zoals de natuur maar ik wandel liever door twee planten
nu zijn we vrij bij het begin van de geschiedenis
het spijt me Marianne Faithfull dat was mijn receptie
en nu allemaal in koor met dezelfde autocratie door elyzeese velden, waar
commerciële muziek een afgebroken arm is van de samenleving en een poging tot hereniging
ik bedoel daar niets mee
zinsspeling ik kan niet meer rekenen
sinds ik tot de conclusie kwam dat mensen mij niet konden verstaan ben ik terug beginnen schrijven
sindsdien zijn ze alleen maar verder van mij bewogen
de verzuchting van uitschrijven
is nu de disproportie van moeite
ik denk nu al aan mijn publiek