Najaar. Zes letters. Herfst.
Het is gebeurd. In de zoektocht naar uitkomsten en antwoorden ben ik alles geworden wat ik nooit wou zijn. Een lichtgelovig spiritueel bypass zoekend schepsel. Kortom: mijn moeder. Mijn onopgeloste problemen en psychologische wonden zet ik samen met de plastic flessen buiten. PMD. Personal Misery Disintegrated. Dat wat ik de ene dag verwerp, wordt de andere dag mijn toevlucht. Ik wend me tot het web voor antwoorden; de dt- en spellingsfouten neem ik erbij. Voor een tientje kan ik tien minuten met een medium chatten. Met behulp van paragnosten en helderzienden terug richting in de klerezooi krijgen. EHBO. Eerste Hulp Bij Ontkenning. Medium Miet blokkeer ik al na vijf minuten; haar waarzeggerij klinkt me te apocalyptisch. Ik geef haar een negatieve recensie. Eén ster. Opdat andere weerloze zielen die op zoek zijn naar verlichting gewaarschuwd mogen zijn. Medium Gerdie wordt dan weer tot favoriet gebombardeerd. Vijf sterren. Bij haar ziet mijn toekomst er veelbelovend uit en ook al duurt het lijden langer dan de voorspelling beloofde, tot haar blijf ik me wenden. Gerdie. Mijn guru. Mijn godin. Ik brand wierook met namen als Buddha Blessing en Aura Cleansing. Smudge mijn huis met witte salie om het energieveld te reinigen. Bij volle maan val ik op de mat; tijd om los te laten. Wat ik wil vergeten pen ik neer; vervolgens gaat het blad in rookpluimen op. Bij nieuwe maan val ik weerom op de mat; tijd om te dromen. Wat ik wil manifesteren pen ik neer; vervolgens plaats ik het wensenblad onder edelstenen. Rozenkwarts voor liefde. Citrien voor overvloed. Amethist voor harmonie. Bergkristal is de passe-partout, die doorschijnende steen schijnt voor van alles en nog wat goed te zijn. Met een chakraspray probeer ik de balans in mijn eerste chakra, het wortelchakra, het chakra van de voortplantingsorganen, te herstellen. Patchouli, bergamot en dille zouden de disbalans moeten verhelpen. Mijn nachtkastje is het Grasse van mijn slaapkamer geworden. Het epicentrum van slaap stimulerende geuren; lavendel-, neroli-, kamille-, salie- en cederhoutolie sieren het tafelblad. De oliën druppel ik ’s avonds met evenveel toewijding als een priester wijwater over de gelovigen sprenkelt op mijn hoofdkussen in de hoop op rust. Mijn koffietafel is een altaar geworden. Een schrijn van vondsten tijdens wandelingen; witte pluimpjes, schelpen en andere curiositeiten. Wat de bijbel voor mijn grootmoeder betekende, symboliseert de tarot voor mij. Het spel praalt op de offertafel. Achtenzeventig kaarten als spiegel naar de ziel. Ik trek een dagkaart. XVI. De toren: op deze kaart is de laatste val, het volledige falen, de tragische ondergang uitgebeeld, je leven stort als een kaartenhuis in elkaar. Een beeldherinnering van vallende biervilten flitst voor mijn ogen. Te catastrofaal. Ik trek een nieuwe kaart. XXI. De wereld: op deze kaart danst een vrouw vol vreugde, alles vindt zijn juiste plek, je ziet het doel achter al je levenservaringen. Deze klinkt beter. Deze houd ik. De cookies op mijn computer halen me weer eens in. Op het scherm springt een advertentie voor ear seeds die een betere nachtrust beloven. Ik koop ze; minieme zaadjes die je in je oor kan plakken als een vorm van doe het zelf acupunctuur. Alles. Alles om uit deze cirkelvormige cel te raken. PTTS. Posttraumatische Stressstoornis.