Metmorfose van de man
Kafka’s kakkerlak zat vast in een labyrint, hij zonk weg tussen de gleuven van een jammerlijk onding, nergens meer te bespeuren, deze nietige mens met het verweer van een insect, op zoek naar een partner voor het leven, ach zo kort moet dit wel lukken, dacht het, en wroette zich een weg, overdonderde de resten, rook wat moest komen, kruipend vanachter het behang van het verlaten dressoir, en daar lag ie dan, eindelijk, na al die trauma’s van wel en niet, is de gelijkende op hem nabij, koortsachtig kroop hij uit de holle laag, schoof vanonder het loshangende papier en kon de ander ruiken, zo zoet en zacht, totdat een grote zware hand hem met een klap ontmande op de achterwand, van waar het met schep en lijm - in ieders belang - het verleden van deze maniak bedankte, Kafka’s kakkerlak zat in een labyrint en zonk weg tussen de gleuven van het jammerlijk onding, nergens meer te bespeuren, deze nietige mens met het verweer van een insect.
#novembervers2025