Toen ik laatst verhuisde,
nam ik mijn banden mee.
Ik liet jassen achter,
sjerpen, mappen, kussens
en muffe knipsels uit NRC.
Naast de videorecorder
ruikt het lekker onderin.
Washandjes en handdoeken
delen de bovenste twee etages.
Het is hier rustig wonen.
Op gezette tijden ververst
onze eigenaar badstoffen
en verder houden wij ons stil.
Waar zijn de dagen heen,
toen mijn technicus met me
reisde, muziek opnam en afspeelde?
De afsluitklep heeft hij afgetapet
en zelden stopt hij snoeren nog
in wanddozen of aansluitbussen.
Nochtans, hij bezit een agenda,
waarin opgeschreven staat
wat hij opgenomen heeft.
Is zijn zoon op visite,
dan komt het leren boekje
op de proppen, naar ik hoor.
Zijn jongen zoekt de nummers
in zijn telefoon op en ik
blijf zitten in de kast.