ferdinand lootsmid stond aan het roer van zijn jacht Arina. Zijn blonde haren wapperden in de wind. Hij zag er ontspannen uit,maar was het niet. Z'n blik dwaalde naar de rugzak die in een hoek van het dek stond. Ik hoop dat het genoeg is, dacht hij, anders laat ik met plezier je laatste uur slaan. Ilias Marcopedius staarde door z' n verrekijker en lachtte toen hij de boot zag aankomen. Persoonlijk, zo heb ik het graag dacht hij
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.
