de strandjutter
Met slome stappen liep Achilles robins langs de vloedlijn, gehuld in een short die om z'n magere benen wapperde in de wind. z'n glazige ogen tuurden over de zee. tranen stroomden over z'n wangen. hij greep naar de fles drank in z'n zak ze was leeg. met een wijde boog gooide hij de fles in zee.
Snel draaide hij zich om en liep terug naar zijn 'huis': een zelfgebouwde strandhut van het afval dat hij gevonden had op zijn vele wandeltochten bij de zee. Met een zucht plofte hij neer op de vuile matras en grabbelde uit z'n koelbox een nieuwe fles wodka die hij meteen aan zijn lippen zette. Zijn ogen dwaalden naar de vergeelde foto die op zijn hoofdkussen lag. even leek het alsof de foto tot leven kwam en hij haar spontane lach weer kon horen om zijn flauwe zeemansgrappen terwijl hun boot door de golven kliefde. Langzaam streelde achilles met zijn duim haar gezicht. Hij had haar tenen platgetrapt die avond, hij was een kluns en zij vond dat toch zo schattig. Toen hij in die reebruine ogen keek, was hij helemaal verloren. hij sloot zijn ogen en zag allemaal weer voor zich.
Snotheet was het in het kleine kerkje. de priester moest voortdurend het zweet van zijn voorhoofd wissen terwijl hij hunn in de echt verbond. Hans, zijn beste vriend was hun getuige. met tranen in de ogen wenste hij hen geluk en een mooie reis.
'Ooit sta jij hier te blinken' hij knipoogde naar zijn vriend.
Hans draaide met zijn ogen.
Alexandra proetste het uit: 'jij bent echt een hele fijne kerel'
'Dank je voor het compliment' lachte Hans.
Met een schok ontwaakte achilles uit zijn droom.
'God, jij met je plan, steek het voor mij part waar het licht niet schijnt!'
dreigend zwaaide hij naar de hemel, je moest MIJ nemen en niet haar!
In één teug dronk hij zijn fles wodka leeg en gooide ze in een hoek bij de rest. Hij kroop op de stikende matras, legde zijn hoofd op het kussen. Met wazige ogen keek hij nog één keer naar de foto. 'morgen, schat, morgen heb ik je eindelijk gevonden' mompelde hij. zijn ogen vielen dicht.
Achilles ontwaakte langzaam uit zijn roes. hij streek met zijn tong over z'n kurkdroge lippen en taste op de grond. "wijf, waar blijf je met mijn drank!" brulde hij
geen antwoord,alleen het ruisen van de zee. zijn ogen vlogen open, achilles keek om zich heen:niemand.
Meteen sprong hij overeind en zocht overal tot de realiteit zich weer van hem meester maakte. hij grabbelde uit zijn koelbox een nieuwe fles wodka dronk enkele slokken, stak de fles in zijn zak en ging weer op pad. De zon brande op zijn huid, maar achilles voelde het niet. hij stapte voort langs de vloedlijn, in gedachten verzonken. Ineens zag hij een stuk stof door de lucht zweven. meteen rende hij er achter aan. hij kon het nog net grijpen: een verbleekt sjaaltje
Achilles rook eraan, zijn hart vulde zich met hoop. Hij knoopte het sjaaltje om zijn hals en ging zitten, pakete de fels wodka uit zijn zak en stak ze in de lucht:"gezondheid!"
Achilles bleef zitten drinken tot de zon in golven verdween.
Hij hoorde haar stem: "achilles hou ermee op!"
"dat kan ik niet alexandra zuchte hij, stond op en strompelde in het maanlicht terug naar zijn hut.
Enkele meters verder zakte achilles door zijn benen. "verdomme" gromde hij en probeerde op te staan, hij zakte terug in het zand. alles draaide om hem heen.
Achilles ging in het zand liggen, draaide zich op zijn zij en sloot zijn ogen. "geen kater, mompelde hij, geen kater"
Enige tijd later kon hij het niet meer houden en kotste zich de ziel, uit de lijf. de stank van zijn braaksel vermengd met zijn zweet was zo doordringend dat hijn meteen weer nuchter was.
Achilles sprong recht en rende naar zijn hut, het leek alsof hij ineens vleugels had.
Buiten adem liep hij binnen en greep in zijn koelbox een nieuwe fles wodka en zette ze meteen aan zijn lippen.
hij kroop op de stinkende matras, sloot zijn ogen en zag haar weer voor zich.
Langzaam streelde hij haar gitzwarte haren. alexandra kreunde zacht" niet stoppen"
Achilles kuste haar vol vuur op de lippen.
"neem me nog wat meer" fluisterde ze bij zijn oor en streelde methaar handen zijn onderlichaam. Meteen voelde hij de opwinding door zijn lijf stromen. Hij trok haar nog dichter tegen zich aan en nam bezit van haar lichaam.
Alexandra lag enige tijd later in zijn armen nog na te genieten. achilles kreeg niet genoeg van de aanblik van haar zachte lichaam in zonlicht. hij gaf haar een kus:"klaar voor een tweede ronde? " vroeg hij speels
Alexandra keek hem aan: "heb je niog niet genoeg gehad?" vroeg ze
Het antwoord liet niet lang op zich wachten.
