Ademloze Aandacht

8 jan 2017 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket


Je wist niet welke blik er in mijn ogen lag toen ik die ochtend je kamer binnenkwam

 

               Het had gesneeuwd

 

Je zag niet hoe ik je boek tegen mijn borstkas klemde en mijn adem inhield om je niet te storen

 

               Twee zwarte kraaien speelden dartel op het witte tapijt

 

Je keek niet op toen ik zachtjes zuchtte en ook niet toen ik voorzichtig in de stoel tegenover je gleed

 

               Drie broze blaadjes die nog aan de appelboom hingen wiegden zacht heen en weer

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

8 jan 2017 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket