Aeroplot

22 sep 2015 · 5 keer gelezen · 0 keer geliket

opgelucht en hoog

boven de grond

oh yeah do believe

 

queen mab’s tupolev I steer

 

want ik ben de bloedrode

muskiet piloot in zwarte jas

haar schamele koetsier

 

dat is gelogen weet u toch

oef! morgen eet ik weer

gewoon een trouwe buis

 

pirato chips met zout

hopend dat het komt

vanuit de doodste zee

 

fresh filtered coffee

now on board ik koop

ze nooit niet meer 

 

die pringles kijk dan toch

die afgebeelde opgezwollen

kop die louche snor is vast

 

hercule poirot maar dan obees

geraspte koolrabi meneer een

tupperware pot vol ovale peppillen

 

voor mij alleen ik huiver knabbel

hoor aldoor gekonkelfoes ik

klappertand bestel een versgeschoren

 

airhostess die poes

ze hunkert naar gelogen

dromen en gestreel

 

heeft u een neusdeksel

één setje hoofdwormen of

bipolaire rupsen in een hoekje

 

ligt een rammelaar vergeten

mensloos het bestaan was

stil ik lees een boekje

 

over koudvuur warme

drankjes gisteren was ik

nog thuis en bang de post

 

werd in de bus gegooid

ik kroop omdat de vloer

betegeld was met angsten die

 

ik te goed ken een proefdruk

lag er van een zelfmoordboek

want mijn geschrift het is

 

erbarmelijk als hanepoten

lelijk als die haast fatale

dagen zonder foxy lady

 

here I come no sex no drugs

no rock & roltabak verkoopt

men niet op deze vlucht ze

 

vliegt over de secundaire

wegen in de weide staat

la vache qui rit met stokjes

 

dipplezier een leefkarwei and

who the hell wrote this shit

oh gosh! ik vergat het 

 

ben slechts een muskiet queen mab

besprenkelt elke nacht mijn grijze

cellen willen goddamn heaven's feel

 

ze kruipen uit mijn schedel

liggen op een kussentje verlangen

naar de zuurste frisheid chot

 

het schiet me nu tebinnen

dat ik echt hield van

vuurtoornroosjes nek en

 

princess lullebite

had scherpe tandjes

wat een gesel heerlijkheid

 

ik zit hier nu gereed

te wachten op het verse  

bloed de vloed warrige wezens

 

deze nacht ben ik gewoon

weer een soldaat met

nachtmerries geen handen

 

zullen zweet deppen op malle

donderdagen wil ik het

weer voelen hoe ik ooit werd

 

geboren half doof blind

onbewust een tepel lekker in

de mond die voetjes o zo klein

 

mijn toekomst was al

weggesmeten en de

nageboorte lag nog

 

rustig op de grond

in de gebakken lucht

 

 

 

 

 

uit de reeks  'Waanhoop'

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

22 sep 2015 · 5 keer gelezen · 0 keer geliket