Het was een vreemde avond,
Vlaanderen werd in verdriet getrokken.
Zoveel tranen toen de tv aanstond
we zijn nog nooit zo hard geschrokken
Onze held vertrok op laatste reis.
Een plaatsje dicht bij God.
Hij werd een ster in het paradijs.
Een vosje gaf ons muzikaal genot.
Een artiest vond ter grote droefenis zijn dood.
Iedereen kende zijn muziek.
Zonder Gorki is een leven zo berooid.
Dat was te zien aan overvolle zalen en een enthousiast publiek.
Rock en roll in hart en nieren.
En een schrijver van formaat.
Eenvoud heeft je kunnen sieren.
Puur en oprecht in woord en daad.
Het is tijd voor mijn laatste strofe.
Het dichten is voorbij.
Jou eren zal ik, dat kan ik je beloven
Je was een ideaal, ook voor mij.