Afscheid van Dorke,
“DORKE” zo immers werd hij aangesproken door jong en oud, zo was hij gekend. Zo vreugdevol klonk die naam wanneer wij hem uitspraken, omdat wij zijn levensvreugde, zijn optimisme in die naam herkenden.
Zijn naam was een klankbord van zijn onverwoestbare levenskracht en inzet. Wie zijn naam noemde wist dat hij in hem een vriend gevonden had.
Wie met hem heeft kunnen samenwerken zal nooit de humor vergeten die hij bij elk samenzijn of vergadering ten beste gaf. Het was een levenshumor die een uiting was van zijn innerlijke levensvreugde.
Hij was een humorist die met zijn gevleugeld woord, vreugde in het hart van zijn medemens trachtte te brengen.
“DORKE” ge hebt alles gedaan met liefde, zonder drukte, met een vanzelfsprekendheid die U bij zovelen bemind gemaakt heeft.
“DORKE” heb veel dank van ons allen aan wie gij uzelf hebt uitgedeeld. We zijn niet armer geworden, want wat gij in ons verricht hebt blijft!