“Ik vind het heus niet erg dat je naar porno kijkt, maar wees alsjeblieft toch iets discreter. De kinderen gebruiken deze I-pad ook, weet je.”
Een netjes afgedroogd bord glipte ei zo na uit mijn handen.
We hadden deze gesprekken tijdens de afwas, mijn vrouw en ik, en ik meende haar goed genoeg te kennen om overdag al aan te voelen waarover het ’s avonds zou gaan. Een onverwachte rekening, onaangeroerde koffietassen die ik overal in huis vergeetachtig achterliet of – als de maan ondersteboven hing – een intrigerend seksstandje dat haar aandacht had getrokken.
De noodzaak van deze gesprekken werden haar toegefluisterd door relatietherapeut Flair en kregen de stempel ‘essentieel in een gezonde relatie’. We hielden het al enkele maanden vol: buikjes gevuld, tafel afgeruimd, samen afwassen – we hebben een vaatwasmachine, maar dat terzijde – en ons door de woorden dichter bij elkaar laten brengen. Het gaf ons de kans om van de draaimolen van de dagelijkse sleur te stappen en even op adem te komen, onze tollende hoofden weer in balans te brengen. Ik genoot van deze gesprekken, ongeacht het onderwerp.
Deze keer echter, viel ik helemaal uit de lucht.
“Wat bedoel je?’
“De porno op de I-pad, viespeuk.”
“Ik heb geen idee waarover je het hebt, lieverd.”, hield ik vol.
“Luister, schat, anderen zien neuken is niets voor mij, maar ik begrijp dat jij er soms nood aan hebt.”, ging ze verder.
“Ok?” Ik plaatste het bord in de keukenkast.
“Maar niet op de tablet die ook wordt gebruikt door de kinderen. Stel je voor dat zij op de beelden waren gestuit en niet ik…Nee, schat, dat bord hoort bij het andere servies, in het dressoir in de woonkamer.”
Ik gehoorzaamde en overwoog mijn opties voor de woordenstrijd die zich in de keuken ontketende. Ontkennen had geen zin meer en ik besloot het over een andere boeg te gooien.
“Ok, ik geef het toe. Ik kijk graag naar porno. Soms kan ik me zelfs niet in toom houden en trek ik me terug in onze slaapkamer, terwijl jij de strijk doet. Maar ik garandeer je dat ik nog nooit in mijn leven de I-pad van de kinderen heb bedoezeld met mijn onkuis karakter.”
“Wie was het dan wel?”, zuchtte ze vol ongeloof.
Onze disharmonie bereikte een impasse en in stilte werkten we de vaat af. Ik zette het laatste glas in de kast, toen onze jongste binnenkwam en verlegen vroeg: “Mama, wat is porno?”
Ontsteld haakten onze blikken met die van onze zoon.
“Waar heb je dat nu weer gehoord?”, vroeg ik.
“Op school, veel kinderen praten erover.”
“Heb je dat woord al opgezocht op de I-pad?”, wilde mijn vrouw weten.
Hij knikte verlegen, de puberale stakker.
“Je moet met hem praten.”, suggereerde mijn vrouw.
Ik zuchtte, louter omdat ik wist dat ze gelijk had.
“Kom, zoon.”, zei ik toen ik hem naar boven begeleidde. “Het wordt tijd dat wij eens een gesprek houden van man tot man. Het wordt tijd dat je eindelijk leert hoe je de zoekgeschiedenis wist.”