de fietsen veranderen in een wagen voor het volk
het volk bestaat uit twee mensen
algemene malaise zei ze
het lichtgroene slijm grijpt naar de keel waar het uit gebraakt wordt
nierbekken hoort, ziet, zwijgt
in dik karton de bloemen voor de vaas
voor de dag dat ze eindelijk de handen vinden
ontvangst een glimlach
een waas van bezoekers aan een lang geleden gezien
tafel naast tafel
ze laat zich hangen zei ze
over het kinderglas met rietje
de ogen klein alsof ze opgroeien naar een einde dat in de verte klaar ligt