Aristide Byl duwde de koffer in Noahs handen: 'vertrek en geen vertragingen deze keer begrepen!?' sprak hij met barse stem. Noah kon enkel knikken en rende nog net niet de deur uit. Aristide keek naar z'n hond Rex die aan z'n voeten lag te slapen:'als hij zich nu niet gedraagd dan stuur ik jou op hem af' zei hij