Het doel dat ons samen verbindt

Al wandelend, merk je het. Meer mensen op pad, te voet of met de fiets, mensen die in de tuin werken, kinderen die voetballen met hun ouders of spelen met hun leeftijdsgenootjes. Toch hangt er een stille en verlaten sfeer in het dorp en tegelijkertijd ook nét weer niet. Alles is veel rustiger, maar als je heel goed kijkt zie je dat het dorp opnieuw leeft. Alsof het terug herleeft en opleeft. Het samenhorigheidsgevoel en een gevoel van verbondenheid zijn plotsklaps terug. Dit gecreëerd door een gemeenschappelijke doel: een doel om samen deze gemeenschappelijke ‘vijand’ in de vorm van een virus te verslaan en te overwinnen. Een doel om overal, allemaal en altijd, te samen, er het beste van te maken. Terugkeren naar het verleden en het anders aanpakken kunnen we niet, samen op een geheel andere manier naar de toekomst kijken en zaken stilaan opbouwen, dat kunnen we wel. Als we allemaal dit gemeenschappelijk doel koesteren en ernaar toe werken, dan zal deze verbondenheid tot iets goeds leiden. Want datgene dat ons een gezamenlijk angst en ongerustheid inboezemt, een gevoel alsof onze zekerheid als steevaste grond vanonder onze voeten verdwijnt, is veel minder sterk dan onze samenhorigheid en verbondenheid op dit moment. Het is nu of nooit, we staan er immers allemaal, te samen voor.