Lezen

CONTACT.

De enige mogelijkheid om mij te bereiken zal zijn. Via mijn tweedehands foto gallery. Wie daar een bod doet op een van mijn werken vanaf 1 euro zorgt er voor dat ik een zoemend geluid te horen krijg. Als men biedt dan gaat er een signaal af EEN GEBLIEP  in mijn zak.  BELOFTE ik zet het gebliep niet af zelfs al wordt ik er toppezot van. DE ENIGE manier om met mij in contact te komen. Ontmoeting. Brief, telefoon,  email, ik beantwoord NIX meer alleen via een bod op mijn foto werk.DANK U Verf ed  $$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$ foto gallery VERF ED https://www.2dehands.be/q/verf+ed+/ https://www.2dehands.be/q/verf+ed+altaar+de+culturen/

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot
8 1

ALS DAT ONZE KOEKOMST WORDT?

Laten we aannemen dat door ernstige stammentwisten Europa Brussel verlaat. Het is veel rustiger in Straatsburg. Vlaanderen vervalt tot armoede. België houdt op te bestaan en we worden ingelijfd bij de Nederlanders. Albert, Flip en de hele familie worden de deur uitgeschopt. Er wordt gezegd dat Fabiola in de meest armoedige omstandigheden moet overleven dat ze haar gehele hoedencollectie heeft moeten overhandigen aan de vrouw van Bart Bdw. In de anders zo drukke straten is het stil, maar de stilte wordt nu en dan onderbroken door een knal. De heer Bourgeois trekt in het kleine huisje in het Brusselse park; het doet hem denken aan het platteland. Hij is dol op tuinieren. In wat ooit het parlement was, heeft zich een geitenboer gevestigd. Het toerisme is volledig stilgevallen en elk monument staat te verkommeren. De gevangenissen zitten vol. De situatie in Oost-Vlaanderen is minder gunstig, aangezien de haven van Antwerpen sterk is gegroeid en het vroegere landbouwgebied tussen Antwerpen en Gent bijna volledig is omgevormd tot een havenzone. Na het vertrek van de Europese instellingen uit Brussel is de haven de enige bron van inkomsten geworden en de laatste hoop voor de steeds armer wordende bevolking. Religieuze sekten hebben hier de overhand. Er wordt ergens een beeltenis van een heilige gezien in de vorm van een beschimmeld brood, wat leidt tot een golf van religieuze activiteit en daaropvolgende aanvallen door de oproerpolitie, met dagelijks doden tot gevolg. Er is een wirwar van torengebouwen gebouwd om de vele werknemers van de Antwerpse haven te huisvesten. Het nieuwe Europa was de stammentwisten beu en had er met harde hand een einde aan gemaakt. Er werden afspraken gemaakt met de nieuwe heerser over de fermettes, Bart DW, en in ruil voor zijn heerschappij over de fermettes mocht hij de baas spelen. Een andere groep opstandelingen, de racisten, werden levenslang opgesloten in Melkplas, waar ze drugs kregen  hun beweging doofde uit. Ondertussen werden er grote bals gegeven in de Parijse en Berlijnse salons en was heel Griekenland opgekocht, waar de eeuwenoude spelen werden voortgezet, zoals vroeger. In de Parijse salons waren de Vlaamse mannen zeer populair, vooral bij de vrouwen die hun gespierde billen mateloos bewonderden. Ze waren de bestbetaalde lustmannengroep, hun jarenlange sporten hadden billen opgeleverd die de begerige ogen van velen trokken. Wanneer ze ouder werden, werden ze gedumpt in de fermettes.     Na vertrek naar Straatsburg heeft LA TOUT EUROPE voornamelijk Parijs als bestemming gekozen. Dit plan werd decennia geleden in werking gesteld, waarbij het centrum van Parijs armenvrij werd gemaakt. Tijdens de eerste ronde van de Franse verkiezingen jaren geleden, op een warme zonnige dag, lag links in de zon en kwam niet opdagen om te stemmen. Bij terugkomst bleek Le Pen de tweede grootste politicus te zijn. Tijdens de tweede stemronde hadden ze de keuze tussen Chirac of Le Pen, waarbij conservatisme hoogtij vierde. Sarko is hiervan een uitvloeisel, dankzij die ene luie dag in de zon. De conservatieven hebben ervoor gezorgd dat alleen de zeer rijken nog in Parijs konden wonen, terwijl alles wat arm was naar de buitenwijken werd verdreven. Straatsburg werd het middelpunt tussen Berlijn en Parijs, terwijl Brussel snel vergeten werd in de hoofden van de twee sterkste landen van Europa, alsof Brussel nooit had bestaan. Traditioneel gezien is de regio Vlaanderen een belangrijke leverancier van varkens voor de Parijse tafels. De vele boerderijen in de regio dienen als kweekplaats voor deze varkens, terwijl thuiswerk een grote vlucht neemt. De West-Vlaamse regio is relatief welvarend. In 2050 zal Noord-België voornamelijk worden gedomineerd door de haven, en de eens drassige weiden tussen Gent en de Schelde zullen de enorme bevolking die afhankelijk is van de haven moeten opvangen. In datzelfde jaar zullen de babyboomers hun soms enorme fortuinen overdragen aan hun nakomelingen, wat zal leiden tot een nieuwe klasse in het noorden van België die zal werken in de bloeiende IT-industrie. Deze klasse zal worden bediend door de nazaten van diegenen die de trein van fortuin en kennis hebben gemist, en ze zullen worden ondergebracht in enorme wooncomplexen op het voormalige Waasland. Naast deze klasse zullen er ook arbeiders zijn die met beperkte contracten werken en slechts tijdelijk in deze steden zullen wonen. De dienstverlenende industrie zal de bevolking voeden, kleden en verzorgen. Van de voedselkeet die fastfood levert aan de havenarbeiders tot de eerste hulpdiensten en de koeriers van banken en bedrijven, ze zullen allemaal te vinden zijn in de megasteden. De verbinding tussen de gebieden zal worden verzorgd door de Schelde, die de ader zal zijn die de meanderende megasteden zal bevoorraden. In de oude steden van wat eens Vlaanderen heette, zal het verleden bewaard blijven. Sommigen zullen echter betreuren dat deze exclusieve historische gronden niet langer bewoond zullen worden door wat eens Vlamingen werden genoemd. Er zijn zelfs mensen die beweren dat veel bedienden van de nieuwe rijken oorspronkelijk Vlamingen waren. Als er geen inspanningen worden geleverd om deze bevolking te overtuigen van de hedendaagse cultuur en kunsten, zullen ontevreden en ontgoochelde bewoners van de megasteden teruggrijpen naar de eeuwenoude woorden van vertroosting. In 2050 zullen de eeuwenoude steden overspoeld worden door enorme golven van de kuststeden, en er zal geen oplossing meer zijn. In 2099 zullen de nieuwe kusten worden overladen door een steeds groter wordende bevolking en zal er een beperking zijn van woongebieden. In Brugge stortte het ene huis na het andere in, de waterspiegel stond zo hoog dat het water tot in Brussel kwam. Vlaanderen spoelde weg... In de salons werd er verbaasd en verontwaardigd gereageerd op het bericht dat het eerste Europese handelshuis, dat in Brugge was gelegen, door het water was overspoeld. De dienst geschiedenis werd op het matje geroepen en er werd een commissie opgericht. Het idee om de verhoging van de waterspiegel tegen te gaan, werd verlaten. Alleen tussen Berlijn en Parijs werd een gigantische brug gebouwd waarop geleefd kon worden. Alles onder de brug werd ten prooi gegeven aan het water..

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot
11 1

VS - CHINA

Er is een oud chinees gezegde: "wanneer de wind verandert waait, dan bouwen sommige mensen muren, terwijl anderen windmolens bouwen"

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot
3 0

HET VERSCHIL TUSSEN EEN KUNSTENAAR EN EEN ABACHTSMAN.

  HET VERSCHIL TUSSEN EEN KUNSTENAAR EN EEN ABACHTSMAN. Volgens plato. https://www.youtube.com/watch?v=OyLpMYcIEwk P.S. Ik ben geen ambachtsman. **************************************************************** Foto VERF ED: matthias schoenaerts en DUCK graffiti gent ****************************************************************************  verzameling films VERF ED Graffiti tijdens de jaren 90tig. https://www.youtube.com/playlist?list=PL9PnF5M5bSl0gESnQpHbE5o_4APNvImfE

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot
4 0

Over de verloren wijs van het lijdend onderwerp

Een moord. Bloedspetters in het rond, een kogel door de kop of een mes in de rug. Kortom Hollywoodtaferelen, dingen die we als simpele Vlaming daar ook liever houden. Hier verliest een veertienjarig meisje, verkracht en tot zelfmoord gedreven, het in populariteitscijfers van een zielige oude rokkenjager die zijn hoogste koekentroef eigenlijk al lang had gespeeld. Moord en misdaad, we doen liever alsof ze er niet zijn. We wijzen daarvoor naar Amerika, waar alles dubbel zo erg is, daar vermoorden ze zelfs moordenaars. Zolang Dutroux en ander Waals gespuis achter tralies blijven is de Vlaming content. Laten we ons dus niet verder bezighouden met zo’n futiliteiten als geweld en agressie. Wij, als West-Europeanen, hollen de pretentie achterna en hebben het over abstracte moorden, zoals de moord op God met Nietzsche als kroongetuige. Ikzelf zal nu de pretentie gewoon voorbijsteken en het hebben over ‘De moord op de Nederlandse taal’. Van alle aanslagen op het Europese vasteland zijn die van de Engelsen het zwaarst. Zelfs de Fransen verzinnen geen nieuw woord meer voor ‘chat’ en als zelf de Fransen het opgeven dan kunnen we het echt wel schudden, zo leert de Tweede Wereldoorlog. De taalpurist voelt het mes dieper snijden wanneer zelf het vernieuwingscongres van de christendemocraten opnieuw een Engelse titel draagt, een hopeloze poging van een stervende partij om hip te zijn. Dat is het natuurlijk, het Nederlands is niet hip meer. Het woord hip is zelfs niet hip meer. Dingen zijn cool tegenwoordig. Koud, zoals die taalpurist die na een week met een mes in de rug zal teruggevonden worden. We zijn de voeling kwijt. Begin 14de eeuw antwoordden we op de Franse avances met een goeiendag, nu proberen we de Walen hopeloos salut te zeggen. Toen Gerard Vermeersch vorige editie stikte in de taalfouten kon ik mijn lach niet onderdrukken. De ironie werd me te veel, want als men er even over nadenkt, is het Vlaams op zich een taalfout. Maar Gerard ligt daar nu wel effectief te stikken en het doet me toch pijn. Ik wil dat zootje ongeregeld uit zijn keel verwijderen. Wat hij nodig heeft, is wat vloeiend, verhelderend Nederlands, maar ik heb alleen Verkavelingsvlaams te bieden. Dus vlucht ik naar Nederland, waar de mensen nog klappen met hun handen en niet met hun bek. Ik vlucht weg van de inquisitie en probeer te ontsnappen aan mijn vervlaamst Nederlands en op zijn beurt weer verengelst Vlaams. Eenmaal aangekomen merk ik dat zelfs Nederland zwicht onder het strenge Engelse regime. Het achterhuis van Anne Frank noemen ze tegenwoordig  een tiny house. En uit pure wanhoop doe ik het ondenkbare. Ik collaboreer met een Duitse Amerikaan genaamd Henry Heimlich. In zijn greep krijg ik die onregelmatigheden er eindelijk uit. En dan plots zorgt een volta voor spanning. Gerard neemt me mee naar zijn wereld. We wandelen samen door het taalparadijs. Achter mij sprint een luipaard, naast Gerard rust een lui paard. Er vliegen tien vogels in de lucht en we hebben er elk nog één achter de hand. Ik construeer het pad voor me, tot ik plots merk dat hij niet meer mee is. Ik kijk om en dan weet ik het, dit is het afscheid. Achter hem staat zijn huis waar hij negen maanden aan gewerkt heeft, maar ik moet verder, mijn eigen eigenaardig huis construeren, waar een Engelse airco en een Franse fauteuil ook deel uitmaken van het interieur. Een vreedzame ontsnappingspoging aan de wrede realiteit. Een afgewerkte toren van Babel. Een droom.

Ybe Terryn
3 0

Onverbiddelijke sport fan.

Als puber moet hij voetballer worden.Van zijn vader.Wanneer hij won was er een feestje bij het gezin.Wanneer hij verloor dan sloeg de vader de moeder, de dochter, de broers. Ze vluchten het huis uit.  Hij werd meegenomen naar de kelder waar hij fysiek - seksueel? - werd mishandelt.Hij is dood mijn vriend de voetballer.Toen hij een jonge man werd ontdekte hij het witte poeder.Tien jaar later is hij gestorven in de vergeet put in Merksplas.Onder gejubeld bij de - war on drugs - goed gemeente.Zijn vader leeft nog, toonbeeld van de goede huisvader.Onverbiddelijke sport fan.   Vervolg tekst in foto: de jongen had wat weed op zijn slaapkamer.  Nadat jarenlang Louis Tobback armen, bruin, alternatievelingen in vergeetputten opsloot wil hij nu hij geen macht meer heeft cannabis legaliseren is te lezen in het boek dat Jan Lippens over hem heeft geschreven. SCHAAMTELOOS.

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot
17 1

De klank van de stad maakt me zeer amoureus.

Mijn eerste kennismaking met de buitenwereld vond plaats in de jaren '60, in een Vlaams huis. Tegenwoordig wordt het huis geregeerd door een nogal obscure groep, maar destijds ontdekte ik er de zware bluesmuziek uit het zwarte Amerika en ook muziek uit vele andere culturen, waaronder de flamenco. Flamenco: een melodie bouwt zich op en wanneer deze zijn hoogtepunt bereikt, net als het gevoel zijn volheid bereikt, stopt de melodie. Dit proces herhaalt zich steeds opnieuw. Ik werd er gek van. Het raakte mijn puberale gevoelens en bracht ze in beroering. In die uithoek van Vlaanderen werd ik gegrepen door de muziek uit het zuiden van Spanje. Later bleek de enige flamencokenner en -speler in Antwerpen te wonen. De stad waar boten en hun vele culturen aanmeerden in het centrum van de stad en hun verschillende culturen voor een paar dagen of weken uitspreidden. Het was een tocht vanuit mijn afgelegen dorp waar ik woonde naar de grote stad. Het was niet niks, maar mijn jeugdige hormonen dreven me ernaartoe. De zanger-schrijver-dichter woonde destijds in een rijtjeshuis in een zijstraat van de Gitschotellei. Oeroude Vlaamse instrumenten hingen aan de witte muren van zijn huis. Na een hartelijke ontvangst kreeg ik mijn eerste teleurstelling te verwerken. De enige speler in de buurt van deze hartstochtelijke melodieën vertelde me dat hij ze niet meer speelde. Een Spanjaard had hem erop gewezen dat hij de muziek veel te koel speelde. Hij stuurde me naar Leuven, waar een Vlaamse flamencospeler niet alleen de melodieën speelde, maar ook leefde. Op dat moment kon ik er niet veel mee, omdat ik de volgende dag verwacht werd in de fabriek waar ik destijds werkte, in dat kleine dorp. Een paar jaar later, toen ik de wijde wereld introk, werd de weg erdoor bepaald. Leuven werd vijf jaar lang mijn thuis. Later, toen de ratio in mijn leven groter werd, vroeg ik me vaak af waarom deze verre muziek mij zo had geraakt. Een antwoord zou kunnen zijn dat de strenge rooms-katholieke cultuur en de armoede in dat verre Andalusië, en dezelfde armoede en rooms-katholieke cultuur hier en daar aanwezig waren. Een van de verhalen over de oorsprong van de naam bracht meer duidelijkheid. Een Spaanse rooms-katholieke koning hoorde de zigeunermuziek en zei: "De passie die de muziek uitstraalt, vind ik terug bij mijn Vlaamse lijfwachten, mijn flamenco's." De zanger-schrijver-dichter die ik toen ontmoette schreef deze regels die al jaren in mijn geest rond dwalen en mijn leven verblijden: "ik wil deze nacht in de straten verdwalen, de klank van de stad maakt me zeer amoureus" Wannes van de Velde De dag van de begrafenis van Wannes werd deze tekst gepubliceerd in de krant DE MORGEN.

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot
8 1

PENITENTIAR COMPLEX BRUGGE.

 In een homodancing leerde ik hem kennen hij was er portier. T'was in de tijd dat ik eventjes wereldberoemd was in Antwerpen.Hij was slank gebouwd met blond kort piekhaar.Het kon hem niks schelen.Hij had een lief.Hij was van de seefhoek niet bepaald een plaats waar knap zijn de eerste vereiste is.Zijn lief kwam van een buiten gemeente, een huis, in een bos.K'werd heel hartelijk meegenomen naar zijn lief. Na een tijdje bemerkte ik dat ze gehoorgestoord was een zeer zelfstandige vrouw, was stapelverliefd op hem, hij op haar.Op twintig kan leven schoon zijn. Een paar dagen later stond hij aan mijn deur.Of hij een paar dagen bij mij kon logeren, zijn ouders noemde hij nazi's hij was zo verliefd.Hij kon bij mij logeren ik werkte toen iedere dag van twaalf tot soms na middernacht.Op een dag kwam ik binnen ik rook verbrand.Er waren dagen dat ik erg vermoeid binnenkwam dan stond er warme melk op mij te wachten.Hij wilde die melk eens verwarmen in het koffiezet apparaat.Dat was de verbrande lucht.Schoon opvoeding hij was er twintig en kon nog geen melk verwarmen.Hij bleef er zes maand waar ik alleen goede herinneringen aan heb. Een paar jaar later stond hij weer aan mijn deur om te logeren.Dat kon.Doordat ik op dat ogenblik, aan het worstelen was met een alcoholverslaving logeerde hij niet lang.Hij was toen al aan het proeven van SMAK een product waar ik behoorlijk bang van was.In mijn CANNABIS vriendenkring werden de SMAK gebruikers gemeden.SMAK zorgt voor een korte euforie dan ellende. In een jaar vervielen vrienden tot wrakken velen gingen dood. Niet aan het product maar aan de marginalisering, de uitsluiting, de ellende, de steeds maar voortdurende zoektocht, om het product te vinden.Weer gingen onze wegen uiteen. Ongeveer tien jaar na de eerste kennismaking ontmoette ik Jef terug net voor kerstdag.Het beloofde een leuke kerst te worden samen met mijn broer en zijn vrouw en enkele vrienden ik had net enkele goedkope maar grappige geschenkjes gekocht.Toen zag ik hem "hoe was het ?""Ok ok."Hij zag er beroerd uit k'gaf hem wat geld sprak met hem af na kerst rond nieuwjaar. Rond nieuwjaar stond hij er terug of hij een tijdje bij mij kon logeren. Dat kon maar wel onder een voorwaarde hij moest af van de SMAK.Hoewel ik niet veel van zijn vrienden kende had ik via de tamtam berichten gehoord dat hij zwaar aan de SMAK zat.Dat kon ik niet aan.Hij stemde toe, zag hoe radeloos hij was.Beloofde hem alle hulp.Een paar uur later zag ik hoe de behoefte aan het spul hem naar buiten dreef.Een paar dagen later stond hij weer aan mijn deur ik liet hem staan het was guur winterweer.Een paar dagen later had hij mij terug gevonden.Hij wilde er van af ik beloofde hem alle hulp.Ik liet hem binnen.Ging onmiddellijk achter mijn telefoon zitten om een opvangcentrum te vinden, wist dat het vlug moest gaan.Vier uur lang heb ik verbijsterend aan de telefoon gehangen. Opvanghuizen, afkickcentra, ziekenhuizen, vier uur lang. In sommige instellingen was er plaats maar een of ander idioot levend in een ivoren toren had bepaald dat iedereen die zich aanmelden veertien dagen moest wachten voor hij binnenmocht.Ondertussen had ik begrepen dat Jef leefde van kruimeldiefstallen. In die tijd was een flinke duw tegen een deur voldoende om die open te krijgen. De gb op de Groenplaats is jarenlang een zeer dankbare plaats geweest voor kruimeldieven, een duw en de deur was open soms werd de diefstal zelfs niet bemerkt.Toen ik een van de hulpverleners vertelde dat de junk naast me indien niet geholpen hoogstwaarschijnlijk op dievenpad zou gaan toen zei die hulpverlener dat het hem niks kon schelen.Een van mijn laatste ideeën was Jef aan de deur van een opvangcentrum achter laten.Toen mij opeens een tv programma te binnenschoot een programma van Panorama had iets te maken gehad met een moeder die hulp zocht voor haar junkie zoon.Ik belde de redactie ze wisten me te vertellen dat de moeder geen hulp had gevonden.Maar dat er een dokter was die me misschien verder kon helpen.Het was zondagavond belde de dokter een Nederlandse oudere vrouw toen ze mijn uitleg had gehoord zei ze dat ze onmiddellijk naar haar kantoor zou komen "wat?" zei ik hoogstverbaast en geschrokken van opeens zoveel medewerking."Ik begrijp de situatie" zei ze "ik zal hem metadon voorschrijven de drang op het spul zal verminderen, tot binnen een uur."Een uur later schreef ze een voorschrift.Een half uur later haalden we de metadon van een nachtapotheek.Toen sliep jef.Veertien dagen lang.De slaap werd enkel onderbroken door eten drinken en een wekelijks bezoek aan de arts.Na veertien dagen.Werd Jef wakker toen stuitten we op een nieuw probleem buiten mocht hij geen honderdmeter gaan of hij stuitte op iemand uit het SMAK milieu.De oplossing was een huisje op het platteland waar ik gebruik kon van maken.Geen directe buren geen grote steden alleen frisse lucht en een bos in de buurt.En dacht ik, ver van het SMAK milieu.Na het bezoek aan de dokter zei ik "Jef als we nu eens een auto pikken en er mee naar den buiten rijden?""Ha" zei hij,ondertussen probeerde ik tot zijn grote verbazing enkele autodeuren opeens stak ik de sleutel in een slot deed de deur open zei "rap stap in."Hij was hoogstverbaast, stribbelde tegen, ik dacht nog maar veertien dagen van het spul en al geen goesting meer in pikken.Ik legde hem uit dat ik de auto had gehuurd om naar de buiten te verhuizen. Hij begreep dat hij nog niet sterk genoeg was om de drang om het spul te kopen te weerstaan hij stemde toe in de verhuis.Met de gehuurde auto reden we honderdvijftig km ver van de stad naar een kleindorp waarvan ik dacht dat het SMAK daar totaal onbekend zou zijn.Ik had me niet erger kunnen vergissen.Er was meer SMAK, dan in de stad.Het viel niet zo op.De eigenaar, en zijn vrienden, van het huisje zat helemaal in het SMAK milieu.Toen ik daar aankwam met de van SMAK afkickende Jef leek het wel bollen winkel.Alles was er te krijgen, een dorpsschone al jaren aan de SMAK viel in zijn schoot.Ik voelde me machteloos en boos zeer boos.De samenleving kon de pot op.Ik zat daar met de beste kruimeldief van de lage landen en een gehuurde auto, ik stelde hem voor om eens in de buurt te gaan kijken.K'wou alleen supermarkten doen geen kleine zelfstandige zeker geen contact met mensen.We vonden enkele prooien met een derde slopen we s'nachts naar de achteruitgang van een supermarkt we forceerden het slot gingen lopen met het wisselgeld en de sigaretten.Enkele keren ging het goed tot tijdens verkenners bezoek de argwaan in een supermarkt over ons gedrag hen mijn nummerplaat deed opschrijven. Wat ik niet wist. Een dag later stond de politie aan mijn deur.Ik was er niet.Ik wist het ook niet.Na de derde inbraak was er onenigheid.Ik stond buiten te wachten in de vluchtauto terwijl mijn twee compagnons binnenbraken.De derde man wou buiten staan. In zijn eigen auto.Hij stond buiten tijdens de volgende kraak, het alarm ging af.Hij bleef staan zelfs toen de buurman door zijn venster keek.Hij bleef staan toen de buurman de deur buitenkwam aanstalten maakte in zijn richting.Toen reed hij weg op de hielen gezeten door de buurman.De derde man werd aangehouden toen hij nietsvermoedend thuis kwam.Ons bereikte het bericht we sloegen op de vlucht naar Barcelona.Daar aangekomen hoorden we dat we niet gezocht werden de derde man had zijn mond gehouden. Na een paar dagen uitblazen in Barcelona.Het was goed te zien dat Jef nog nooit buiten Antwerpen was geraakt. Misschien is de aanblik de belevenis van een stad zoals Barcelona iets voor Jef om te beseffen dat de wereld iets groter is dan Antwerpen centrum.We reden terug.De gehuurde auto moest binnen voor onderhoud.Ik deed hem binnen.Ik kreeg een nieuwe gehuurde wagen.Ik startte en reed een eenrichtingsstraat in.Ik werd klem gereden door twee politiewagens.Mijn criminele loopbaan was ten einde.In de cel, ondervragingen.Waaruit bleek dat ze al vroeger weet hadden wegens de supermarkt die mijn nummerplaat had doorgegeven ze vonden me niet, nu hadden ze me.K'werd overgebracht naar Brugge kon logeren in de nieuwe gevangenis van Brugge.Pennetier centrum Brugge p.c.b. of CLUB p.c.b. MED.De gevangenis is te omschrijven als een betonnen bunker met een antisliplaag tegen de muren of een betonnen parkeergarage waar een laagje verf is opgesmeerd.Er zijn honderden meters brede helverlichte gangen.De deuren zijn loodzware stalen platen die op wieltjes op hun plaats worden gerold waarna ze vastgezet worden.De vensters bestaan uit centimeters dik glas zonder tralies.Vier stapelbeden een tafel, stoelen, een brede vensterbank, elk een plakbord, een afsluitbare ijzeren kast .Een pompbak met warm en koud water een spiegel twee twaletten. Een kamer van zes werd mijn verblijf.Uit mijn eerste contact bleek dat privé daar niet bestond mijn dossier was al bekend.Zo zou het ook gaan met mijn brieven bewakers laten gevangenen werkjes doen, dossiers liggen open en bloot."Ik heb janeten afgeslagen in het stadspark in Brugge" zei mijn celgenoot.Hij leek me wel het prototype van homoseksueel die uit frustratie onbewuste aan zelfmutelatie doet. Zag hoe zenuwschokken zijn lijf deden verkrampen die man hoorde hier niet hij hoorde in een ziekenhuis.S'morgens werden we gewekt.De deuren worden opengerold de volledige gang word verwacht in een ruimte waar stoelen en tafels zelfs een klein keukentje staat.Brood, voorverpakte suikers, confituur een zeldzaam vlootje choco, koffie, thee zijn vrij voorradig.Toen ik bemerkte dat de toespijs s'morgens uit een voorverpakt stukje spikulaas een andere keer uit een hoekje kaas bestond besloot ik zo lang mogelijk in bed te blijven. Na het ontbijt worden de deuren op hun plaats gerold en smiddags gaan ze terug open ik sliep die tussentijd. Na het middagmaal dat in benepen gemeten porties uitgedeeld word, werden de deuren terug gesloten diegenen die wilen mochten buiten wandelen. Op een dag was er een incident een oudere bewaker die we nog nooit hadden gezien.Hij begon tot onze en de andere bewakers grote verbazing zeer autoritair te doen op het militaire af.We zaten te eten opeens zei die man "iedereen moet stoppen met eten onmiddellijk terug naar de cel" iedereen bleef verder eten.De andere bewakers zagen hun werk goede relaties op bouwen met de gevangene zodat conflicten onmiddellijk door een vorm van paternalisme in de kiem konden worden gesmoord vernietigd worden door het ondoordachte gedrag van die nieuwe bewaker.Iedereen at verderDe bewaker werd met zachte hand de ruimte uitgeleid.Iedereen stopte met eten. Dan werd men terug in de cel gestopt.De grootste marteling die me daar is overkomen dat was, de dagelijkse confrontatie met walters verjaardagshow iedere dag, na de middag. Opgesloten met enkele bewonderaars, iemand die voor het neerslaan van homos in het park in de gevangenis zit en fan is van Walter.En die walgelijke verjaardagshow. S'avons worden de deuren opnieuw geopend voor het avondmaal.Kan men spelletjes spelen meestal las ik boeken.Wie geen hulp van buitenaf krijgt krijgt daar alleen de afgemeten hoeveelheid voedsel.Voor de rest moet betaald worden fruit melk enz......betalen.Door mensen die niks hebben.Sommigen werken voor de meeste is het de enige mogelijkheid om iets te doen om iets te verdienen.De meeste hebben niks.Doen niks.De gevangenen in België.Naast de straf opgesloten te zitten worden ze uitgehongerd tot nutteloosheid verplicht.Samen met psychische zieken, waaronder psychopaten die iedereen bedreigen, aan iedereen hun wil proberen op te dringen. Een Zuid Amerikaanse gevangene vertelde me dat het oversmokkelen van drugs nooit verkeerd kan aflopen of het lukt, dan volgt de betaling of het lukt niet, dan zit ik onder dak met eten en drinken. Ik werk hier hard van een derde leef ik hier twee derden stuur ik naar mijn land daarvan leeft mijn familie. Hoe lang zou ik hier zitten?Een maand ?Twee maand ?Zes maand ?Niets was zeker.Het boek van het slagerszoontje las ik er.Een boek van Sartre over de revolutionair die na het slagen van de strijd tegen een dictator staatshoofd wordt en dictator wordt.Zag er Antwerpen 93, opT.V.K'was pas weg uit Antwerpen en ze begonen al te feesten.Ik dacht als ik hier zes maand moet zitten dan tracht ik te studeren. Een taal Spaans, Arabisch, een taal die ik schrijf waarmee ik menig zelfverklaard Marokkaan mee in verlegenheid heb gebracht. Na een maand was er de raadkamer.Ik had via via een advocaat gevonden die pleitte "hij zal zijn plan wel trekken."Jef werd verdedigd door een pro Deo advocaat die vurig de heren rechters probeerde te overtuigen dat zijn cliënt direct aan de slag kon als trainer.Wat mij ten zeerste verbaasde.De derde man werd verdedigd door een dure advocaat die het blanco strafregister in de aandacht bracht, hem onmiddellijk een baan in het vooruitzicht stelde.Het leek dat iedereen op hem zat te wachten.Op de derde man.Wat mij deed glimlachen.De raadkamer besloot ons vrij te laten tot het proces.Nog enkele spannende stresserende uren voor we wisten dat niemand beroep had aangetekend tegen de beslissing.S'avonds werden we opgeroepen.Aan de deur gezet. Het eerste wat we doen is een grote zak knapperige friet met mayonaise eten.Op de grote markt in Brugge.T'stond er stampvol volk.     Hoe meer gevangenen hoe beter vinden ze bij de vakbonden. Stel eens voor dat ze doen zoals in Denemarken daar hervalt 4%, in de misdaad, in België is dat 40 %. In Denemarken investeren ze in dokters en therapie. In België In handboeien, kerkers en veel bewakers. De MACHT van de vakbonden.   ---------------------------------------------------------------------------------- FOTO GALLERY VERF ED https://www.2dehands.be/q/verf+ed+serie%3a+club+pcb+med/ De gekwelde, geterroriseerde, in zichzelf opgesloten moderne MAN https://www.2dehands.be/q/verf+ed+de+gekwelde%2c+geterroriseerde%2c+in+zichzelf+opgesloten+moderne/ ---------------------------------------------------------------------------------------- Rond 1995 heb ik dat werk gemaakt. Ik noem het "altaar der culturen."Links ziet men een tv, onze gemeenschappelijke identiteit valt van het - silicium - glas - zand.De gemeenschappelijke informatiebronnen zijn verdwenen.De wijzen van vroeger opgevolgd door radio en uiteindelijk als laatste de tv die een ongeveer gemeenschappelijke boodschap uitdragen is niet meer.De informatie is versplinterd.Rechts ziet men een gietijzeren kandelaar daar in een mensenhoofd in papier. Stukken teksten. Krantenpapier "De encyclopedische mens".Gietijzer = nationalistenKandelaar = religie In het midden staat de hedendaagse mens. Opgesloten. "de encyclopedische mens".Dit deel is gemaakt van een reclame voor lippenstift.Regeneratie KosmetikIn de dubbele wand gaan luchtbellen in het water de hoogte in.In die dubbel - transparantie - plexiglas zit diezelfde "encyclopedische mens".Het geheel staat op dunne platen, glas = chips = zand = silicium.Het geheel steunt op een gietijzeren pilaar = industriële cultuur.De gietijzeren plaat staat op de grond = landbouwcultuur.HET ALTAAR DER CULTUREN. Ik woonde toen in de Aalmoezenierstraat in Antwerpen. De jaren 90 tig.   http://www.anamorfose.be/verf/misc-images/verf-t-i-r-e  

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot
11 1

GAZA.

Hamas blijkt in zijn opdracht geslaagd. Israël,  de joodse gemeenschap heeft zichzelf wereldwijd tot een onbetrouwbare leugenachtige bende gebombardeerd.Onmenselijke Israëlische gangsters hebben de joodse samenleving overgenomen. Hoe Palestijnse burgers en kinderen door Israël  worden verpletterend. Het einde van Israël.  Schande schande. Het einde van ieder moreel gezag. Israël misbruikt de holocaust om hun moorden te plegen. De gehele wereld ziet het iedere dag.  Extremistische joden en moslims zijn in Israël elkaar aan het uitmoorden.  In Rusland stuurt Patriarch Kirill van Moskou jonge mannen de dood in. Hoe gek kan men worden. Geloof kan blijkbaar dodelijk zijn. Gehersenspoeld.********************************************************************************** foto VERF ED HUMEN war BODY teror AFTER agressie TEROR: oud grieks voor territorium : stad Teror   http://www.anamorfose.be/index/manufacturers_id/58?sort=20a&page=3 http://www.anamorfose.be/verf/human-war-body-terror/verf-human-war-body-terror-after-aggression-4 http://www.anamorfose.be/verf/human-war-body-terror/verf-human-war-body-terror-after-aggression-3 https://www.2dehands.be/q/verf+ed+humen+war+body+teror+after+agressie/ ********************************************************************* Rond 1995 heb ik dat werk gemaakt. Ik noem het "altaar der culturen."Links ziet men een tv, onze gemeenschappelijke identiteit valt van het - silicium - glas - zand.De gemeenschappelijke informatiebronnen zijn verdwenen.De wijzen van vroeger opgevolgd door radio en uiteindelijk als laatste de tv die een ongeveer gemeenschappelijke boodschap uitdragen is niet meer.De informatie is versplinterd.Rechts ziet men een gietijzeren kandelaar daar in een mensenhoofd in papier. Stukken teksten. Krantenpapier "De encyclopedische mens".Gietijzer = nationalistenKandelaar = religieIn het midden staat de hedendaagse mens. Opgesloten. "de encyclopedische mens".Dit deel is gemaakt van een reclame voor lippenstift.Regeneratie KosmetikIn de dubbele wand gaan luchtbellen in het water de hoogte in.In die dubbel - transparantie - plexiglas zit diezelfde "encyclopedische mens".Het geheel staat op dunne platen, glas = chips = zand = silicium.Het geheel steunt op een gietijzeren pilaar = industriële cultuur.De gietijzeren plaat staat op de grond = landbouwcultuur.HET ALTAAR DER CULTUREN. Ik woonde toen in de Aalmoezenierstraat in Antwerpen. De jaren 90 tig.   http://www.anamorfose.be/verf/misc-images/verf-t-i-r-e

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot
15 0

the housewives of antwerp

Het was gisteren weer zover. Ik parkeerde mijn twintig jaar oude auto tussen andere auto's en opende de autodeur. Ik stapte uit met mijn ongeschoren en enigszins vervuilde lichaam toen ik van veraf iets hoorde: "Pas op, pas op, PAS OP PAS OP!!!!! Pas toch op man!." Het was een vrouw, het type dat vaker bij de kapper te vinden is dan bij haar eigen familie. "U hebt met uw deur tegen mijn auto gestoten," zei ze tegen me. "Dat heb ik niet, MEVROUW," antwoordde ik. "DAT HEBT U WEL," zei ze terwijl ze over een deuk op haar auto wreef. Ik opende mijn autodeur om haar te laten zien dat de deuk op een andere plaats zat dan waar mijn deur haar auto zou kunnen hebben geraakt. "Wat is er met u aan de hand, mevrouw? Hallucineert u? Bent u onder invloed van drugs? Is de waterstofperoxide naar uw hersenen gestegen?" Ze keek me aan en stapte vervolgens in haar auto, waarna ze weg scheurde met haar geschonden en verminkte lichaam. ************************************************** Rond 1995 heb ik dat werk gemaakt. Ik noem het "altaar der culturen."Links ziet men een tv, onze gemeenschappelijke identiteit valt van het - silicium - glas - zand.De gemeenschappelijke informatiebronnen zijn verdwenen.De wijzen van vroeger opgevolgd door radio en uiteindelijk als laatste de tv die een ongeveer gemeenschappelijke boodschap uitdragen is niet meer.De informatie is versplinterd.Rechts ziet men een gietijzeren kandelaar daar in een mensenhoofd in papier. Stukken teksten. Krantenpapier "De encyclopedische mens".Gietijzer = nationalistenKandelaar = religieIn het midden staat de hedendaagse mens. Opgesloten. "de encyclopedische mens".Dit deel is gemaakt van een reclame voor lippenstift.Regeneratie KosmetikIn de dubbele wand gaan luchtbellen in het water de hoogte in.In die dubbel - transparantie - plexiglas zit diezelfde "encyclopedische mens".Het geheel staat op dunne platen, glas = chips = zand = silicium.Het geheel steunt op een gietijzeren pilaar = industriële cultuur.De gietijzeren plaat staat op de grond = landbouwcultuur.HET ALTAAR DER CULTUREN. Ik woonde toen in de Aalmoezenierstraat in Antwerpen. De jaren 90 tig.   http://www.anamorfose.be/verf/misc-images/verf-t-i-r-e

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot
13 1

L.E.Z. sosiaal darwinisme.

In Frankrijk ligt er een voorstel om nationaal L.E.Z. af te schaffen. De gele hesjes indachtig.In Vlaanderen hebben de Vlaams-nationalisten de groenen in de val gelokt waar de groene met open ogen zijn ingetrapt. De Vlaams-nationalisten hebben L.E.Z. ingevoerd met steun van de Groenen en de Groenen kregen de zwarte piet en zeer kwade kiezers.  Eigenlijk zou men als men het goed meent met de bedreiging van Lage Emissies onmiddellijk elektrische wagens moeten verbieden in steden. Door hun gewicht en dikkere banden  verspreiden ze X maal meer Lage emissies of fijn stof. Dan heb ik het nog niet gehad over de landbouwers die met goedkope rode diesel vrij en vrolijk de lucht verpesten.NEE HET ZIJN DE ARMSTE DIE HET VOLLEDIGE GEWICHT TORSEN. Voor het schuld complex. Van de smeuïge middenklasse.  De meeste voorstanders van L.E.Z. is de kleinburger die goed in de slappe was zitten. Die zouden volgens onderzoek 4x meer vervuilen. Dan de sukkels die met een oud dieseltje rijden. Ze rijden met een elektrische wagen. Dat de banden het meeste fijn stof produceren vergeten ze gemakshalve. Volgens onderzoek van Alixpartners slijten banden van elektrische voertuigen ongeveer 20 procent sneller dan voertuigen met een verbrandingsmotor. Het gewicht is veel groter. Ze gaan 4× per jaar op citytrip met het vliegtuig en gaan met de elektrische wagen een maand door Europa.  Sommige vrouwen gaan met het vliegtuig smorgens naar Rome laten daar hun haar doen, zeer goedkoop, genieten van een dag rome, in restaurant, cafés, op straat roken ze een sigaretje. De protestantse noordelijke puriteinen daar lachen de roomse zuidelijken mee. Komen dan s avonds met het vliegtuig terug. In Rome zijn er ook rijke mensen maar, zij vooral, letten op hun geld. De top kappers in Rome zijn veel goedkoper dan in België.  Buiten de steden zijn er plukboerderijen. Een groep stedelingen komt daar met de auto een zakje patatjes halen, de smaak is veel beter dan de warenhuizen patatjes. Beweren ze. De mensen die in warenhuizen hun patatjes kopen geloven dat. Ze voelen zich achtergesteld. Enkele eeuwige geleden waren de adellijke vrouwen zo blank mogelijk, het plebs was bruin. Verleden eeuw waren de dames bruin en plebs wit door hun vele werk in fabrieken waar geen zonlicht door kwam. Nu eten de heren en dames van stand natuurlijk, zeer smakelijk, beweren ze, groenten zeer artisanaal gekweekt. Het plebs moet genoegen nemen met ingevoerde massaproducten in warenhuizen. En dan is er de kwaliteitskrant die jarenlang een kok onder de armen nam die in de Vlaamse Ardennen, wat men vroeger onkruid noemde, kookt. Wat dagelijks een armada stedelingen met hun stinkende auto naar het, in een zeer natuurlijke omgeving gelegen, restaurant lonken. Die zijn allemaal voor L.E.Z. in België. Ik noem dat sociaal darwinisme. Waar ik mij ook ongelooflijk aan erger dat, zijn vooral wereldvreemde groenen, die gekwetste jongeren meenemen in een vorm van therapie naar de natuur, een bos, hoe te overleven in een bos. Terwijl. die jongeren meer baat zouden hebben te leren HOE OVERLEEF IK IN EEN STAD.Na de bedevaarts tocht naar Santiago de Compostela komen na maanden zwoegen die jongeren in een stad waar ze overspoeld worden door sociale media,  reclame, waar ze onderdak moeten vinden, eten, drank, werk, ontspanning, verzekeringen, mobiliteit. Het zogenaamd gemakkelijk geldgewin door criminele bendes.  Allemaal niet te vinden in een bos of bedevaartsroute. Hun begeleiders zijn meestal geen stedelingen, daarom is het beschamend hoe kwetsbare jongeren (mis) gebruikt worden door een kleinburgerij die steden onleefbaar vindt. Na de natuurtherapie worden die jongeren blijkbaar aan hun lot overgelaten. Als ze de foute weg opgaan IS HET HUN EIGEN SCHULD.   ********************************************************** Rond 1995 heb ik dat werk gemaakt. Ik noem het "altaar der culturen."Links ziet men een tv, onze gemeenschappelijke identiteit valt van het - silicium - glas - zand.De gemeenschappelijke informatiebronnen zijn verdwenen.De wijzen van vroeger opgevolgd door radio en uiteindelijk als laatste de tv die een ongeveer gemeenschappelijke boodschap uitdragen is niet meer.De informatie is versplinterd.Rechts ziet men een gietijzeren kandelaar daar in een mensenhoofd in papier. Stukken teksten. Krantenpapier "De encyclopedische mens".Gietijzer = nationalistenKandelaar = religieIn het midden staat de hedendaagse mens. Opgesloten. "de encyclopedische mens".Dit deel is gemaakt van een reclame voor lippenstift.Regeneratie KosmetikIn de dubbele wand gaan luchtbellen in het water de hoogte in.In die dubbel - transparantie - plexiglas zit diezelfde "encyclopedische mens".Het geheel staat op dunne platen, glas = chips = zand = silicium.Het geheel steunt op een gietijzeren pilaar = industriële cultuur.De gietijzeren plaat staat op de grond = landbouwcultuur.HET ALTAAR DER CULTUREN. Ik woonde toen in de Aalmoezenierstraat in Antwerpen. De jaren 90 tig.   http://www.anamorfose.be/verf/misc-images/verf-t-i-r-e

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot
23 1

LONGKANKER leugens of waarheid.

Passief roken veroorzaakt maar zelden longkanker Mensen met longkanker zijn niet altijd rokers. Sterker, soms hebben ze nooit een sigaret aangeraakt. Hun ziekte is veelal het gevolg van toevallige mutaties. Elk jaar krijgen wereldwijd zo’n twee miljoen mensen te horen dat ze longkanker hebben. Doorgaans is dat een hard verdict, want deze vorm van kanker is verantwoordelijk voor de meeste overlijdens ten gevolge van kanker. De meeste longkankerpatiënten roken tabak, of hebben dat ooit gedaan. Toch is er een aanzienlijke groep van longkankerpatiënten – naar schatting 10 tot 20 procent – die nooit een tabaksproduct hebben aangeraakt. Onder die ‘nooit-rokers’ met longkanker zijn vrouwen meer vertegenwoordigd dan mannen, en over het algemeen duikt de ziekte ook op jongere leeftijd op dan bij rokers. Wat is dan de (hoofd)oorzaak van longkanker bij nooit-rokers? Is het misschien passief roken, het regelmatig inademen van tabaksrook op horecaterrassen of thuis, bijvoorbeeld in het geval van rokende huisgenoten? Neen, concluderen Amerikaanse oncologen uit een groot epidemiologisch onderzoek waarbij ze bij ruim tweehonderd nooit-rokers met longkanker de genetica van de tumoren in detail onder de loep namen. Daarbij gingen de vorsers op zoek naar specifieke mutaties die konden verraden welk proces aan de basis lag van de desastreuze celwoekering. Dat kan genetische schade zijn door blootstelling aan kankerverwekkende stoffen, maar evengoed toevallige kopieerfouten in het DNA tijdens de celdeling. De resultaten van het onderzoek werden deze week gepubliceerd in het vakblad Nature Genetics. Brute pech Opvallend genoeg vonden de onderzoekers geen sporen terug van rechtstreekse blootstelling aan tabaksrook. Ook niet bij de ruim zestig patiënten die hadden aangegeven dat ze regelmatig passief rookten. Hoewel de invloed van passief roken eigenlijk nog apart in een afzonderlijke studie moet worden onderzocht, suggereert dit onderzoek alvast dat passief roken niet tot hetzelfde type longkanker leidt dan ‘echt’ roken. Het overgrote deel van de gescreende tumoren bij de nooit-rokers bleek simpelweg het gevolg te zijn van toeval, of beter: brute pech. Ze waren ontstaan als een opeenstapeling van ‘natuurlijke’ – lees: niet veroorzaakt door een externe blootstelling – mutaties in het longweefsel. En dus niet als een reactie op veelvuldige inademing van tabaksrook, van luchtvervuiling of van andere kankerverwekkende stoffen zoals asbestvezels of radongas. Wel konden de onderzoekers de longtumoren bij de nooit-rokers opdelen in drie subtypes, op basis van de mutaties die ze erin aantroffen. De subtypes verschillen van elkaar in groeitempo, en daarom loont het de moeite er behandelingen op maat voor te ontwikkelen, als een vorm van gepersonaliseerde therapie. De diagnose van het subtype kan gebeuren met een simpele biopsie. https://www.eoswetenschap.eu/gezondheid/passief-roken-veroorzaakt-maar-zelden-longkanker  ******************************************************************* Rond 1995 heb ik dat werk gemaakt. Ik noem het "altaar der culturen."Links ziet men een tv, onze gemeenschappelijke identiteit valt van het - silicium - glas - zand.De gemeenschappelijke informatiebronnen zijn verdwenen.De wijzen van vroeger opgevolgd door radio en uiteindelijk als laatste de tv die een ongeveer gemeenschappelijke boodschap uitdragen is niet meer.De informatie is versplinterd.Rechts ziet men een gietijzeren kandelaar daar in een mensenhoofd in papier. Stukken teksten. Krantenpapier "De encyclopedische mens".Gietijzer = nationalistenKandelaar = religieIn het midden staat de hedendaagse mens. Opgesloten. "de encyclopedische mens".Dit deel is gemaakt van een reclame voor lippenstift.Regeneratie KosmetikIn de dubbele wand gaan luchtbellen in het water de hoogte in.In die dubbel - transparantie - plexiglas zit diezelfde "encyclopedische mens".Het geheel staat op dunne platen, glas = chips = zand = silicium.Het geheel steunt op een gietijzeren pilaar = industriële cultuur.De gietijzeren plaat staat op de grond = landbouwcultuur.HET ALTAAR DER CULTUREN. Ik woonde toen in de Aalmoezenierstraat in Antwerpen. De jaren 90 tig.   http://www.anamorfose.be/verf/misc-images/verf-t-i-r-e      

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot
20 1

Een gedacht over A.I.

Iemand zei ergens dat in 2027 artificiële intelligentie beter zou zijn dan de mens op elk terrein. Dat zal dan gaan van literatuur, poëzie, scriptwriting, programmeren, planning, auto’s besturen, websites maken, wiskunde en wetenschap, grafisch ontwerp, tot lesgeven, om maar een beperkte opsomming te geven. Ik vermoed dat het niet eens overschatting is. Het gaat ontzettend hard nu. Ik herinner me dat huisgenoot Alex me aan de toog van Hotel Columbo de eerste probeersels toonde van door een LLM aangevulde tekst. Dat was ongeveer drie jaar geleden, had zijn beperkingen, maar was toch al spectaculair. Het deed me toen al denken aan een uitspraak die ik ooit las in de psychoanalyse, misschien een vage kritiek op Descartes’ Je pense donc je suis. ’t Kwam erop neer dat je niet kan zeggen: “Ik denk”, maar dat een juistere formulering is: “Ik word gedacht”. De idee is dat je als mens vanaf je geboorte wordt ondergedompeld in de taal, alle eerste woordjes en zinsneden van je ouders, leerkrachten, de voltallige kennis die je vergaart, komen in de vorm van taal naar je toe. Die taal kan je gebruiken om je mening te vertolken, waarbij je onvermijdelijk de dingen gaat napraten die je elders hoorde, of er een persoonlijke synthese van maakt. Maar in hoeverre is die synthese een mening van jou? Misschien is het net de combinatie van in je leven gehoorde feiten en opinies die jouw persoonlijkheid bepalen. Uiteindelijk zijn wij allemaal automaatjes die een hoop input over ons heen krijgen die ons vormt, waarna we zelf een van de megafoontjes worden die de boodschap verder verspreiden. Ik had het geluk het nogal gemakkelijk te merken bij een familielid, die altijd tamelijk letterlijk napraatte wat ze van anderen had gehoord, daarmede een soort evidentie en waarheid aan haar opinie gevend. Het is de meest eenvoudige vorm van het systeem in werking, maar of je nu letterlijk dingen papegaait (zoals betogers graag doen), of er een complex proces aan te pas komt waarbij tegenstrijdige meningen aan de hand van alweer andere principes of opinies tegenover elkaar worden afgewogen en ofwel de beste gekozen wordt, ofwel een nieuw compromis tot stand komt, het is een proces dat buiten onze wil gebeurt. Wij zijn de papegaaitjes, de hardware waarop de software van de taal zijn gang gaat. In de relativeringen die ik vaak hoor over de mogelijkheden van A.I. zit altijd de als vanzelfsprekend genomen evidentie dat er bepaalde dingen zijn aan het menselijke intellect (creativiteit, gevoelens, bewustzijn, ...) die een kunstmatige intelligentie nooit zal kunnen imiteren, laat staan zelf bereiken. Ik gebruik hierboven met opzet ‘vanzelfsprekend’, want ook de aangenomen superioriteit van de menselijke geest is precies zo een opvatting die we meegekregen hebben vanuit onze talig geconstrueerde cultuur, iets dat ‘in ons spreekt’ zonder dat wij het zelf bedacht hebben. En het zit diep, ook bij harde wetenschappers zit onbewust nog die substroom van eeuwen geleden. Tegen beter weten in zit ook in hun wereldbeeld een spoor van het Cartesiaanse dualisme, de idee van een bewustzijn dat losstaat van het materialisme, het geloof in een Götterfunk, een ziel. Mij lijkt het menselijk bewustzijn niet meer dan een emergent fenomeen, een optelsom van onze behoeftes en instincten als biologisch wezen, bespeeld door de constante interactie met alle talige informatie om ons heen. En laat nu net een LLM dat doen, de miljoenen en miljarden beschikbare producten van taal, zowel gesproken als geschreven, door zich heen laten vloeien en er nieuwe combinaties mee maken, in interactie met menselijke gebruikers. Ik durf vermoeden dat het grootste onderscheid tussen mens en machine is dat de computermodellen geen levensnoodzakelijke behoeftes hebben, zoals een baby die bijvoorbeeld wel heeft, de afhankelijkheidsrelatie waardoor die gedwongen is door dat middel van de taal steeds in contact te treden met de buitenwereld. Spectaculair zou het echter kunnen worden wanneer je een A.I.-systeem voor zijn elektriciteitsvoorziening en rekenkracht afhankelijk maakt van hetgeen hij produceert. Maar goed, dat is speculatie. In essentie komt het hierop neer. De reden waarom we échte creativiteit en - nog een stap verder - zelfbewustzijn, nooit verwachten van artificiële intelligentie, is niét omdat we de mogelijkheden van A.I. onderschatten. Het is omdat we het bijzondere van die kwaliteiten bij de mens overschatten. De twee zitten echter veel dichter bij elkaar dan we denken en de kans is groot dat we een stuk sneller dan verwacht ook op de terreinen waar we ons zo uniek, spiritueel en superieur voelen, onze gelijke zullen moeten erkennen.

Pvw
20 1

De aanroeping van de tijdgeest

Toen de Italianen bevonden dat parmaham bestond uit Deense zwijnen,  begonnen ze te spektakelen De divergentie is nog altijd de verfijningsgraad van de wereld  Dat is een complexiteit omdat de wereld bestaat Die wereld boven de aarde De officiële filosofische conceptatie van de wereld in de middeleeuwen   Zolang we de middeleeuwen als een tijdsperiode beschouwen zullen we nooit beseffen dat dat niet dom is Eerder onbehoorlijk om herhaling te formuleren als een tijdsperiode Dan maar herhaling en geen exclusie De meest recente aanroeping van de tijdsgeest bestond uit gelimiteerde woorden die elementair taalgebruik onderverdeelden, maar dan zijn er geen synoniemen meer   ik heb spijt van mijn exclusief waardepatroon origineel Italië nu de woordspeling van resonantie is bevrijd weglating is nu mijn formulering tegenover de kwetsbaarheid van de voorgaande gedachte en daarvan het duplicaat   De echte taal ligt tussen de letters te slapen Ik ben jaloers op mijn kind   Dan hebben we vastgesteld dat oorlog geen noodzaak is Nu hebben zij de middelen De autocraat heeft beslist dat ik mij moet verbergen Ik zal mij verbergen in de mogelijkheid van begrip Waarom wordt die gedachte gepubliceerd?   Verbanden zoeken nutteloos in het redeloze Zonder dat onderwerp kom ik slechts tot spreken De laatste vrede

Robijn Bodijn
5 1

noodlot is de beschikbaarheidsstelling van wederzijdse reflectie

Alle interpretatie, alle analyse is gebaseerd op een louter voorgaande dat zichzelf allitereert. Helena van Barabas riep egoïsme toen een nagel in haar teen insloeg.  

Robijn Bodijn
11 1

Vlaanderen in actie.

Op 5 mei de dag dat in de meeste beschaafde Europese steden de overwinning op het fachisme wordt gevierd. Onder de mom van gezonde sportbeleving. Werd Brussel overspoeld door vlomse knokploegen  die met matrakken hun idee van beschaving wilden opleggen in het door een man met oranje haarkleur hel hol genoemde internationale gedeelte van de vlomse hoofdstad. De West-Vlaamse boerkens bezochten de stad Brussel. De plaats waar een vlomse socialist zich niet thuis voelt.Terwijl in gedeelten van Brussel tonnen coca niet aan te slepen zijn worden voor het oog van de camera armen, bruin en alternatievelingen in vergeetputten gedropt omdat ze liever eventjes van de wereld weg zijn niet met alcohol, het bloed van Christus,  maar met een joint.Terwijl Knokke-Heist zichzelf bevredigend met de zoveelste zeefdruk van Panamarenko die hij achterliet in de kelders van zijn voormalige gallery. Beseft blijkbaar niemand in Knokke-heist dat er geen kat in de wereld een panamarenko wil hebben. De prijsberekening gebeurt door de verschillende omhooggevallen witteboordencriminelen levend in knokkel-heist.  ++++++++++++++++++++++++++++++++++++ FOTOGALLERY verf ed https://www.2dehands.be/q/verf+ed+poppy+2006/ https://www.2dehands.be/q/verf+ed/ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ Rond 1995 heb ik dat werk gemaakt. Ik noem het "altaar der culturen."Links ziet men een tv, onze gemeenschappelijke identiteit valt van het - silicium - glas - zand.De gemeenschappelijke informatiebronnen zijn verdwenen.De wijzen van vroeger opgevolgd door radio en uiteindelijk als laatste de tv die een ongeveer gemeenschappelijke boodschap uitdragen is niet meer.De informatie is versplinterd.Rechts ziet men een gietijzeren kandelaar daar in een mensenhoofd in papier. Stukken teksten. Krantenpapier "De encyclopedische mens".Gietijzer = nationalistenKandelaar = religieIn het midden staat de hedendaagse mens. Opgesloten. "de encyclopedische mens".Dit deel is gemaakt van een reclame voor lippenstift.Regeneratie KosmetikIn de dubbele wand gaan luchtbellen in het water de hoogte in.In die dubbel - transparantie - plexiglas zit diezelfde "encyclopedische mens".Het geheel staat op dunne platen, glas = chips = zand = silicium.Het geheel steunt op een gietijzeren pilaar = industriële cultuur.De gietijzeren plaat staat op de grond = landbouwcultuur.HET ALTAAR DER CULTUREN. Ik woonde toen in de Aalmoezenierstraat in Antwerpen. De jaren 90 tig.   http://www.anamorfose.be/verf/misc-images/verf-t-i-r-e

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot
32 1

SPORT.

Sport lijkt wel het HART van onze samenleving. Al die schrijvers, muzisie, dichters, de dromen,de dromers, de zenuwbanen.Een HART kan niets zonder zenuwbanen.    -------------------------------------------------- foto gallery VERF ED https://www.2dehands.be/q/verf+ed/ https://www.2dehands.be/q/verf+ed+bloemenkleuren/  

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot
6 0

Er is altijd iemand die denkt dat hij het moet schrijven

Mensen worden altijd op een ultieme wedijvering van hun persoonlijk niveau beoordeeld in plaats van een algemene vergelijking Iemand beoordelen op zijn persoonlijk niveau vind ik een ongeoorloofd inzicht in iemand zijn privaat geestelijk leven Een algemene vergelijking strekt naar de lucht en tijdsgeest als een idee dat zichzelf niet mag verwerkelijken Dit is een ongeoorloofde contradictie in de kunst Een ongeoorloofde contradictie in de kunst vind ik onbestaand en onmogelijk Ik ga initieel uit van een punt in de hersenen van een eerstgeborene die zichzelf niet moet reflecteren Daarom moet receptie zich terug verspreiden over de hoofden van mensen terwijl ze lezen in plaats van eenzijdig een algemene noemer te dicteren Is het mogelijk dat een eerstgeborene vroegtijdig aan de kunst moest denken omdat hij moest leren praten? Zoals ik de wereld moest waarnemen als kind kan ik er niet onderuit dat iemand ons voor onze geboorte gevoel heeft gegeven En dat was dat ik in de buik van mijn moeder niet mocht praten Toen al was gevoel het eerste woord dat wij collectief wilden uitdrukken in een soort relatie die erop duidt dat wij ooit het minst zouden begrijpen wat dat woord betekent voor de taal Laat die gedachte nu de toelating vormen voor mijn plichtsbewustzijn en de bewijsvoering dat het wel degelijk nuttig was en zich tot de toekomst richtte Nu zit ik voor televisie en zie ik mensen vooruitgestuwd percipiëren in een wurggreep door het verleden dat zichzelf genoodzaakt heeft in het verleden en uit nostalgie de toekomst verlangt voor het heden Ware het niet dat mensen initieel al een eternaal heden verlangden voor hun eerste gedachte die in de plooi lag met zichzelf omdat ze hun persoon niet bevatte Probeer ik mijn algemeenheid te bewaren om ze door te geven indien een meer zelfgericht perspectief in de toekomst noodwendig blijkt

Robijn Bodijn
0 0

Dansend de nieuwe wereld in

Hier staand aan de vooravond van de ommekeer, een keerpunt dat al enige jaren onder onze harten ligt te beven, proberen we comfort te vinden tussen muren die barsten vertonen. Komt er nu een grote doorbraak of zal het zich eerder schrapend op de achtergrond ontvouwen? Zal er iets plotsklaps dicht gedraaid worden of zullen we ons nog kunnen laven aan druppelsgewijze verandering? De traagheid van de onzichtbare verschuiving lijkt ons stilaan in te halen. Steeds meer mensen verliezen hun blinddoek en proeven een nieuwe waarheid. Het stond zo te gebeuren, we hebben ervoor getekend. We mogen trots zijn op onszelf, elke ploeterslag van ons pure wezen maakt hier een verschil. Nu de sluier van vergetelheid steeds transparanter wordt, kunnen we weer harmonie in de chaos onderscheiden. En ook vertrouwen opbrengen in het verloop van alle kronkels die ons meevoeren. Dit kan echter niet voorkomen dat we het soms uitschreeuwen of ineenkrimpen van machteloosheid. Dat alle herrie ons penetreert en leeg achterlaat. We laden onszelf telkens weer op, onder een grijze hemel die niet meegeeft. En aarden onze wortels in daverende grond. We ontmoeten elkaar in het midden van een op knappen staande spanningsboog. Een brug die ons een andere wereld in kan katapulteren. We komen samen om herinneringen te beleven en de essentie in alle veiligheid te ontbloten. We zijn een zinderende minderheid, samengebald tot schitterend bewustzijn, fel genoeg om grootsheid te openbaren. Het delen van onze hartstocht, is wat het pad begaanbaar maakt. We krijgen hoe dan ook te maken met struikelblokken en slangenkuilen. Maar er is altijd wel ergens een hand die naar ons reikt. Ogen die ons echt zien. Gelijkgestemde blikken die met herkenning troosten. Ze kunnen de lasten die we voelen niet overnemen, maar ze wel erkennen. Elke schijnbare leegte vormt de perfecte mal van het ware weten. Elke woelige massa heeft een stille bodem. We zullen zwemmen, drijven en in overgave stromen. Maar er is ook het verdrinken. Wat nu beangstigend lijkt, ligt klaar om een bevrijding te worden. Net zoals onze vleugels klaar zijn om zich uit te strekken. En dan komt er een test: vallen of vliegen we? Het antwoord ligt ergens in het midden: we maken er een passionele dans van.

KarolienDeman
6 1

Het vet van mager zijn

  Narcissen zij moeten altijd lijden, wachten op een zot die met de scharen van een kreeft hen eindelijk bevrijden komt. Alle bollen in de grond zitten bovendien te vol met wrede drang om kleuren vast te leggen in een bloem. Behalve kluizenaars die dolgraag eenzaamheid verkrachten, weet echt iedereen hoe het fijn is een vriend te hebben die een vreemde geest kan lezen, voelen laat dat zelfs in duisternis twee vuurvliegjes alles samen kunnen zien. En toch, zegt Ignace, is alles slechts verzonnen. Tweelingen. Vissen. Zij kunnen niet eens vrijuit zwemmen door dat eindeloos heelal. Ik knik en wij drinken opnieuw, urenlang en zonder zonde, glazen vol met Mort Subite. Wij zijn redelijk gerust. Onze binnenkandse vluchten zullen nimmer crashen met een zwarte Black Hawk helikopter. Bovendien, vriend Bernd, zo zegt Ignace, de winter hoeft niet zomaar vrezen dat een lente hem weer komt vermoorden. Twijfel met frieten en Andalosersaus. Twee porties zijn besteld en ik hoef dat ook niet te bevestigen aan Ignace dat zekerheid mij echt niet kwelt. Ja, en geloof mij maar wanneer ik zeg dat zelfs Descartes een paranoïde geest had die best lelijk ijlde.  Net zoals volwassen die hier komen en aanvankelijk nog twijfelen of Alfred Frietkabouter deze frituur werkelijk al jaren openhoudt, zo moest ook Descartes eerst aarzelen en aannemen dat hij misschien niet eens bestond. Het is enkel een gek die deze vraag dan met de ogen dicht beantwoordt en gelooft dat wat hij denkt niet slechts gedroomd wordt door een zeemeermin diep in de oceaan. Zout. Maar niet veel. Frieten willen droge lippen niet ontmoeten omdat tranen omgeleid zijn naar de Dode Zee. Wij hebben echt geluk. Ignace en ik. Dat wij toch gewoon bestaan. Dat wij ware vrienden zijn die symbiose helemaal begrijpen. Samen houden van. Wij kunnen dat. Een kabouterfrietkot bezoeken bijna elke dag. Wij doen dat. Trouwens. Hier is het papier enorm groot. Groot genoeg voor olifantenporties. Het is papier dat balpennen over het bestaan vertelt. Hier geloven wij. In aardappelen. In aarde. Hier kunnen wij voelen. Hoe het is. Om tijdelijk gedompeld te worden. In het vet van mager zijn.     uit de reeks 'Alfred Frietkabouter'

Bernd Vanderbilt
5 0
Laad meer ...