Ik zie de dingen samenkomen in de TGV.
Het landschap loopt er voor de voeten,
de zon licht op, het haar is los, de snelheid
piekt er in agenda’s vol met goesting.
Wat zitten we hier te doen?
Ik sta op de rem, zoek nieuwkomers met accent,
vermijd dezelfde schoenen en riskeer de oorvijg
in het systeem. Last in, first out. Er hoefde niets
aan toegevoegd. Geen derde continent.
Ik los het op. De aankomst wordt geannuleerd.
(Een bijna-cut-up gedicht met woorden en flarden uit het dubbelinterview met Josse De Pauw & Sophie De Schaepdrijver in DS Weekblad van 5 juli 2014.
Een fictieve inhoud nu, los van bovenstaande figuren. )