Als de piano … deel 5
Herinneringen van zus P. aan onze Pa :
Aan Pa terug denkend , geeft me altijd een warm en rustgevend gevoel . Nochtans stond hij synoniem voor een hardwerkende man ,uiterst zelden rustend in de zetel .
Een heel fijne herinnering was op zondagmorgen naar de mis te voet langs de spooroverweg in het kielzog van onze Pa . We stapten samen in de maat ,neuriënd met soms zelfs hoorbare pom-pom-pom , pararapampom-pom over de straat tot aan de kerk . Alle marsen die onze Pa kende kwamen aan bod en zodoende kennen we er sommige nog van . Het gaf een geweldig samenhorigheidsgevoel. De band die toen gesmeed is ,is nu bij het ouder worden nog steeds van groot belang . Wat die marsen betreft , die komen op onze familiefeestjes nog regelmatig boven water ,we kenden toen alleen de pom-poms , maar nu weten we zelfs dat de mars van de zweetmuttekes er bij zat .
De zusters karmelietessen konden altijd op de hulp van Ma en Pa rekenen en zij op hun gebed .
Was er iets stuk , het werd hersteld , moesten vijzen of moeren los , die dikwijls verroest waren , kreeg onze Pa ze toch los met het tovermiddel : (in onze kindertaal : heksentuf .)
Wat alle bezoekers bij ons thuis volmondig zullen beamen en herinneren ,was de joviale ontvangst met de gekende uitspraken : ietske drinken ? stukske eten ? alles goed ? zet u neer !
Onze Pa had iets van een grappige clown , met zijn guitige ogen , gekke sprongen ,gebaren en bekkengetrek ,waardoor na het bezoek aan bomma en bompa ,de kleinkinderen nog minutenlang schaterlachend op de achterbank van de auto zaten en we huiswaarts keerden met de liedjes en gedichtjes van bompa Dorke op de achtergrond , ze zongen en kwebbelde , tot ze in slaap vielen.
Tot het dagelijks ritueel thuis waren een kusje en een kruisje op het voorhoofd van elk kind gegeven door Ma en Pa , voor het slapen gaan, zowel voor groot en klein . Met zo ’n veilig gevoel de nacht in gaan . ONVERGETELIJK ! Wat was het leven toen simpel en wondermooi !
Achter , beter gezegd naast onze Pa stond een sterke vrouw ,ons Ma . Zonder mekaars eindeloze liefde zouden zij niet het hechte liefdevol koppel geworden zijn zoals wij ze hebben gekend en mochten ervaren . Ze hebben al hun liefde op ons overgedragen en ons alzo steeds een warm nest en thuis gegeven .
Ik besef dat wij waren gezegend met zo’n zorgzame vader en moeder , beide met een immens groot verantwoordelijkheidsgevoel .Pa en Ma , duizendmaal dank . P.