Als de zon ondergaat
Neemt ze afstand van de dag en laat ze de maan schijnen in de donkere nacht
Ligt het aan mij
Dat de nerven in de bladeren van onze vriendschap verbleken met het ouder worden?
Dat ze verdorren tot er alleen nog maar kruimels over waren van datgene dat wat ooit was;
gezonde groene bladeren?
Ligt het aan mij?
Dat donker mij verzwelgt en mijn hart verteert
Scherven doorboren mijn geest
Scherven die aan jouw lichaam toebehoorden
Ligt het aan mij
Dat lopen nooit meer hetzelfde zal zijn?
Wandelen zal ik doen, tot het einde der tijd
De zon gaat onder en het donker wint