ik loop in een bos
de morgen is nog pril
hoewel het bos ontwaakt
is het nog heerlijk stil
ik kijk naar de lucht
en naar het morgenlicht
ik luister naar het bos
er groeit een gedicht
een gedicht over loslaten
en over eeuwigheid
over afscheid nemen
en leven in geleende tijd
ik leef in mijn later
mijn vroeger is voorbij
alleen herinneringen
wonen nog diep in mij
eens blaast de wind
me naar de horizon
als stof geëindigd
zoals het ook begon
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.