als voor het eerst voelde ik Regen
Wind sloeg me in het gezicht
klaarblijkelijk moest ik weten
weten hoe Regen werkelijk voelde
Koude zwierde mee mijn wangen op
in mijn mond druppelde het steevast
alsof mijn lippen niet meer vangen
wilden wegknijpen enige vloed
mijn voorhoofd verkletste kouwelijk
mijn wenkbrauwen verkleumden mee
halfdicht kneep ik mijn ogen
iets riep me te gaan voor volle zicht
maar het zien deed me al teveel pijn
beter zocht ik een schuilplaats
even wegduwen die realiteit
voor even dan, zo dacht ik nog
maar Regen verkwikte breedweg
ik gaf mijn muts een duw
in de hoop dat die me redden zou
de koude gloed op mijn schouders
verried mijn doorlaatbaarheid
voor wassende water all the way
als dat druipende kieken dus
beter kon ik mijn juk van die eend
waarover het zo graag regende
terwijl gewoon afleggen
en voor altijd kledder worden
de doornatte pijn doorvoelen
niet zomaar weer afdruipen
voor Regen nooit nog schuilen
beter verzuipen in de realiteit
en kledder staan voor all the way
Wind zwiepte mee en Jas liet toe
in volle zicht dat doorwaterde lijf
thuisgekomen lachte ik breed
en gaf mijn muts een duw
als dat druipende kieken dus
het kon verkwikkend verkeren