We doen domme dingen als we jong zijn.
We staan op een schommel en springen eraf
op het moment dat we denken
de sterren te kunnen grijpen.
Als we ouder worden, en onbezonnen,
een voltooid deelwoord is,
slapen we op een kussen met te veel vulling
en eindigen alsnog bij de dokter.
Vroeger hadden ze ons kunnen pakken
voor de dingen die onze herinneringen kleur geven.
Ik heb geen kaarsjes voor de feiten die zijn verjaard.
Wel een wens voor degene die ze heeft gepleegd.