Het is alweer voorbij
De man weg aan mijn zij
Het leek weer even echt
Het leek iets deftig, zelfs iets recht
Niet zo krom als toen die ene
Samen met de rest verdwenen
Altijd weer hun rare zinnen
Over leven of beminnen
Kolkend gutst hun stemgeluid
Tot onontkoombaar oorgefluit
Met uitgestalde lege waarden
DIggelen dromen op de Aarde
Was het echt ook zo bedoeld
Of was het te zwaar aangevoeld
Maar grenzen zijn weer overschreden
Toekomst schuift nu naar verleden
Tot ziens dus vriend, ik zie je weer
Bedoeld als nooit een nieuwe keer
Vrijheid houdt nu voet bij stuk
Hier komt de dag weer en ik pluk