Ik wil
voor een nieuw jaar een andere
kleur haar waarin zonnestralen het halen over
de grijze waas, ooit de kwelling van onder meer ma’s
lokken, toch wil ik niet gokken maar zeker zijn van simpele
zomerdagen waarin we opnieuw toelaten dat
haren verbleken, lichamen uren in de zon
weken, een zachte bries ons verder voert voorbij
een jaar dat we best verliezen, want wie wil nu
zitten kniezen over wat ooit was, opgehokt
in eenzaamheid, eenden in een te kleine plas,
en niemand die vloog in executive class.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.