Tijdens het paasverlof logeerden de kleinkinderen bij oma en opa.
“En wat heb jullie gisteren gegeten?” vroeg papa – hij wist hoe overheerlijk zijn schoonmama kon koken.
Euh…,
Eerst was er een fris witloofslaatje met stukjes appel en yoghurtmayonaisesaus.
Dan was er hete bliksem met appelmoes.
Als dessert volgde oma’s wereldbefaamde Apfelstrüdel, warme appeltaart met vanille-ijs “on top”.
Papa durfde niet te vragen of er bij het diner misschien cider werd gedronken en of opa na de koffie nog een Calvadosje had gevraagd?
Het deed hem terugdenken aan die keer dat hij met zijn nieuwbakken verloofde op paasdag voor het eerst bij zijn toekomstige schoonouders op het diner werd genodigd, samen met zijn zwager in spé en diens echtgenote, zijn toekomstige schoonzus, dus.
Na het obligatoire White Martini on-the-rocks aperitief werd een exquise kippenconsommé opgediend, een authentieke soepkip, langdurig gesudderd in een groente boeket.
Het voorgerecht bestond uit een kippenpasteitje, in de volksmond tevens “vol au vent” of “vidééke” genoemd hetzij een kuipje van bladerdeeg gevuld met gehaktballetjes en brokjes van de eerder gesudderde poule in een champignonsausje en een vleugje citroensap.
Als hoofdschotel: een verassing! Schoonmoeders’ eeuwige (dat bleek nadien, dit was pas mijn allereerste galgenmaal) maar niet minder te versmaden gevulde gebraden kip met eigenhandig gerolde aardappelkroketjes en sla met verse mayonaise van het huis.
Bij de koffie kwam de kroon op het werk : een donkerbruine gelakte biscuit in de vorm van een……..gebraden kip (biscuit au beurre laqué en forme de poulet). Die kipvorm bij het dessert was er teveel aan. Bij het opdienen konden de jonge tafelgenoten het niet meer houden. Ze proestten het uit van het lachen.
La Mamma cuoca koesterde geen argwaan. Tof toch dat de kinderen zo onder mekaar plezier maakten en genoten van haar kookkunst. Haar gasten bestierven het toen er bij het avondmaal een lichte koude schotel werd opgediend met ham, asperges en…..hard gekookte eitjes !!!!!!!
Vrolijk Pasen !