haar kleren en hakschoenen droegen
zwart, als haar schaduw in de taterende wereld
ze was de enige bezoeker van haar gasfornuis
de wijzers van de seismografen bewogen
hysterisch. De aarde brulde en beefde,
de scheuren braakten stofwolken, en
de bakstenen verkruimelden als poeder
een vrijwilliger zag onder haar puin
een as-zwarte hakschoen
enkele maanden later schoof hij voorzichtig
een zilveren ring over haar vinger