in de helderste zomerdag loste je op
bij het ochtendgloren trok je
een witte streep door mijn maag
daar leerde je me dat leegte luchtig kan zijn
blauwe regen die bloeit in je longen
het kind dat borstwaarts om draait
rond de poort van het moeras
alleen de vereenzaamden nemen
de benen de zonsondergang
achterna