Ik ga het nu doen
ik ga de tekst voorlezen
je gaat het horen wanneer ik lees
onafgebroken zal het gaan over losse kiezen
in de peinzend warme taal van de inwonende zonde
met haar beate glimlach en haar gretig uitgebeende lakens
daarover gaat er voorgelezen worden uit mijn vaders woeste ogen
op het ritme van een ontegensprekelijk déja vu gevoel
o, ja... je gaat het gelezene voelen regenen wanneer ik
integer opgekruld naast zijn blanco ingegeven voorkennis
de bliksem heimelijk op zijn elleboog zal kussen en
blussen terwijl de ketel aan het overlopen is
de sterren blijven overkoken en ik in stijl
uit mijn graf geklommen ben