Katherina Ehr

Gebruikersnaam Katherina Ehr

Poëzie

Teksten

zonder titel

  het wordt donker, niemand weet dat je bestaat, dus laten we naar binnen gaan   waar de hitsige honingbijen ons verwachten waar ze samen met ons zullen bidden heer, o leer ons pijn beminnen   en we vergast zullen worden daar, ja daarbinnen op raten overvloeiende van gifgroen ongeluk    en we geheid de vraag op onze antwoorden zullen krijgen in onuitwisbaar koningsinkt  dat bitter uit hun ogen vloeit              

Katherina Ehr
5 0

wonderding

           ik vermoed verdwaald te zijn in het bos van mijn eigen gedachten gedachten gedachten gedachten gedachten gedachten gedachten gedachten gedachten gedichten gedachten en gedachten gedachten gedachte                      mijn gedacht                                                                                                      vermoedelijke invalshoeken   vermeende apostelen allemaal in het gelid gebracht                    door opgeslagen overmoed, overschilderde benauwdheid                                                                              in dit gezocht gezicht van mij gezicht van mij gezicht van mij gezicht van mij gezicht van mij gezicht van mij gezicht van mij niet dat van hem maar dat van mij gezicht van mij gezicht van mij gezicht van mij gezicht van mij                  gezicht van me

Katherina Ehr
0 1

Meisjesdroef

  in het ochtendbloed verdwaald  tussen de plooien van mijn diepste gedachten  voel ik je brönte-hart donkerzoet in mijn keel kloppen.                      denkende dat ik de enige ben die haar onderrokken woest laat ritselen wanneer het geluid  zijn ogen voor de leugen verzwijgt op dit vroeg onchristelijk uur vergis ik je van mijzelf en ontsteekt je ijzige stilte mijn mijmeringen tot een woestheid in wording terwijl de dag lauwwarm aan mijn vingertoppen likt wetende dat ik de enige ben  

Katherina Ehr
0 0

Malcolm

                 Haar moeder  stond op de foto. Je had hem meermaals uitvergroot voor de nodige gemoedsrust na de veelbesproken val. Je zag duidelijk de haargroei op haar bovenlip en ze was er trots op, had ze gezegd. En dat ze het allemaal onder controle had. Vraag het haar.                                                                                                                                                                       Ja toch malcolm?   Waarom vraag je het haar niet?    

Katherina Ehr
0 0

III

  het zwijgt het          verdwijnt mee                  met de oude versie van zichzelf                                        ontstaat hier      een nieuwe            aan de rand van                 de hooggegrepen stijle trap                          waar netelthee zich                                in eigen sap                                     verliest    

Katherina Ehr
14 2

Nacht-gen

  Op de avond van zijn vertrek cirkelden de raven boven mijn hoofd. Ze brachten het brood met de ziel er nog in en legden het op mijn tong. Het wasgoed rook naar stille zaterdag, katoenen droombeelden waar je zelf voor koos                en die op lange termijn de waardheid verpletterend zacht wisten te resoneren.  

Katherina Ehr
2 0

Zijn nectar

  zij geeft hem haar nummer herinnnert zich het mantelstuk dat in de berging ligt: een vergiftigd geschenk geloosd in de rivier   hardhandig uit mijn eigen maanlicht geboren, op naam van de rotsen die schreeuwlelijk langs de snelweg vallen  

Katherina Ehr
3 0

Opleiding

toegepaste grafiek

Publicaties

-Achter de Deur(illustraties en tekst)

-Izewich of het meisje dat niet beter wist(illustraties en tekst)

-Hier doet het geen pijn, door Heidi Ennekens(illustraties)

-Papa is een held, door Bertie Persoons(illustraties)