Geen virus, wet
of verbod belet
een hart naar binnen te dringen,
door tijd en ruimte te reizen, daar
waar hoofd en handen gebonden zijn.
Ons wordt geen zitplek meer gegund
dus blijven we lopen in bogen
om mekaar heen.
Verwijten de ander ons plooien.
Vergeten dat alles een keuze is.
Dat ook de tak van een boom
een rustplaats biedt.