Hij schept ruimte met handen
vol stilte, houwt zacht een rib
uit steen, snijdt en klieft, schuurt.
Zijn ogen priemen als hij ademloos
blaast. Hun harten kloppen levensecht.
Hij buigt vol passie met hen mee
in eenvoud, trotse deemoed.
Samen zijn ze zwanger, samen alleen.
Hij is wachter van het gild, bijna beeld.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.