België

25 feb 2019 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket

Ik pas mij aan. Zo ook met het streepje aan de horizon. Mijn hoofd lichtjes gekanteld,

vlekken voor mijn ogen. Voortekens. Banaliteiten en supermannen.

 

Is er dan nergens een thuiskomen? Mijn handen in de vorm van een kom. Snap je?

Verder niets. Niets niets niets en nergens meer dan hier.
Ik vertik het. Vertik het te wachten. Te wachten op een wuivend handgebaar.

Curieus hoe men lacht dezer dagen. Heel erg hard.

 

Voorzien van schouderklopjes de winter in. Komt goed zo.
Massale belangstelling voor winterkopjes. Trillend in de schaduw van het koude.

Hoe ik ze imiteer. Help, ik ben een man!

 

Heel veel stof tot nadenken. Me dunkt.
Roodborstjes op mijn armen nu. Kwetter maar, vanaf nu hoor ik niets meer.

Curieus hoe men lacht dezer dagen.

 

Water dat stroomt over lappen land, over nergens meer dan hierzo.

Natte tenen.

 

Metafoor voor clowns. Het koud hebben?
Misschien wel, en in andere oorden verzint men bestaan op een andere manier.

Ik wil misschien wel een fijn snorretje.
De weegschaal zegt vanalles. Klopt toch niet.
Schandalig hoe men luidkeels vrienden blijft (kan ik wisselen?).

 

Hoge toppen, verdere rits-situaties, kanjers van geeuwen, malle theorieën over Belgen.

Mijn huis is zoek. De vrienden: zoek. De herinneringen: heb ik misschien nog wel ergens.

Zo, dat ademt gemakkelijker.

 

Tellen tot 10. Vloeken. Mond op slot. Hap.
Een gat in de conversatie. Curieus hoe men lacht.

Mijn dood: bombastisch. Erg veel drama.

 

Wisselgeld: onbestaande. In morsecode: nee. Gebarentaal: bestaat.

Daar ben ik tevreden over.

Je zou voor minder.

 

In alle gevallen: gebruik een nooddeur. Adrenaline enzo.

Ik heb nooit leren bekvechten.

 

Ik voel me alleen maar ellendig over: koude, behulpzaam zijn, mensen die niet dansen.

Ik voel me ook ellendig over goedkope wijn, goedkope gesprekken, goedkope manieren.

En wat dat met een mens doet. En nee, ben niet zo handig.

 

Woestijnen is een ander verhaal. Het werkwoord.
Curieus proberen lachen. Lukt nooit.
Bestaan onder een ander plafond. Andere kleren dragen. Graag!

Baantjes trekken. Graag!
Uitgeput vogels spotten. Graag!
Lezen en op de tenen lopen op trappen. Graag!
Twijfelen. Graag!

 

Gezonde dagritmes en zakmessen voor onderweg,

Marchienne-au-pont het paradijs.
Zwemmen zwemmen zwemmen. Laat opblijven helpt ook.

Zuchten helpt ook.

 

Mijn dood: nog steeds bombastisch.

Je zou voor minder

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

25 feb 2019 · 0 keer gelezen · 0 keer geliket