Ik koester de verwachtingen
die de tijd heeft glad geschuurd
De gulheid van de toekomst ligt voor ’t rapen
Ik laat het verleden rauw en grauw achter
Ik ontleed de inkapseling van de uren
Behoedzaam, diepgravend en argwanend
Wat vergaan is heeft me klemgezet
Ik heb mijn durf en mijn lef achtergelaten
om de tijd stil te zetten en te zien wat ik zie
Zwijgzaam, nerveus en karig
verbeeld ik me een prikkelende uitdaging
om het ongeziene te onderzoeken
Hoe kan ik deze verwildering verwoorden
tenzij met een stokkende nietszeggendheid
Ik stut mezelf met betekenissen
die versleuteld en virtueel liggen te wachten