het is veel en veel te kil voor een bij in november
toch vliegt er eentje laag over de straattegels
om acht uur op een halfduistere, mistige ochtend
tussen de rijhuizen en het beton van de dorpsstraat
ze vliegt in mysterieuze bochten naar de klimop
aan de overkant; in welke kier of opening heeft ze
geschuild vannacht? waar heeft ze gedroomd
van bloemblaadjes? of heeft ze de korf in alle vroegte
verlaten om alleen te zijn
ik denk aan de opwarming van de aarde die haar vlucht
mogelijk maakt in deze tijd van het jaar, aan de rol
van mijn gezellige houtkachel en aan hoe eenzaam
ook ik ben, hier in een gesloten winkelstraat, op weg
naar een café dat vroeg genoeg open gaat, waar oude
mannen en ik elk achter andere tafeltjes koffie drinken
met een chocolaatje erbij