Hij ligt daaronder een koekje te eten. Het laatste.
Het ontsnappen was hem nochtans gelukt. Eerst weg van de goegemeente en later uit de leefgroep Blinden in de Mist.
Als het zal lukken, dan zal het te danken zijn aan die ene matroos met zijn losse schouder en kunstarm.
De heren Hoet en De Cloedt zijn zich intussen van geen kwaad bewust. Zij verkopen bagger, specie, schroot en kunstspecialiteiten. Zij geven ook rondleidingen.
Uitdieping staat centraal en men zal voortboeren, doordoen. Sta enkel stil voor een tas koffie met een chocoprins en aan die kunstarm hangt een hand van gewoon ijzer.
Overwogen wordt om hem daarmee een suppositoire in de aars te steken. Een torpedovormige pil die verdooft, maar net niet doodt.
Het is een installatie. Het vasteland rondom de site wordt eerst door graafmachines verwijderd. Niet rond de romp. Een ramp moet vermeden worden.
Er moet eerst een Spuikom gegraven worden. Daarna wordt het schot weggenomen en zal het water zijn werk doen.
Zo zal er een einde komen aan dit stilleven. Alles zal gefilmd worden.
Er is een vergunning nodig. Deze aanvraag ingediend wordt door de Heren Hoet en De Cloedt.
De heer De Cloedt zal de aardwerken voor zijn rekening nemen. Zijn mannen zullen ook voor een uitweg naar zee zorgen.
De heer Hoet voorziet een camera en zal een ongewoon werftoilet laten aanvoeren.
Enkel de matroos vreest voor Dimitri.
uit de reeks 'Duim voor Dimitri'