Bloedlijn

5 feb. 2023 · 110 keer gelezen · 2 keer geliket

ik slaap en vraag me af

hoe ik op de zolderkamer van mijn grootouders ben beland

onder de taftzijden sprei uit mijn kindertijd

die nog aanvoelt als gisteren

en ik kijk naar het andere bed

het goeie bed

 

de holle wangen van mijn opa

die alle leven hebben weggezogen

zijn kleur die ik nooit zo gelig zag

en zijn gevouwen handen

boven het krakend ijs van gesteven goed

waarin zijn weduwe me nog heeft betrapt

maar dan jaren later

 

en plots hoor ik een stommeling op de trap,

't is vader

haha, nog altijd een goeie grap

maar nee: hij dwarrelt

als stof en as in mijn gedroomde ochtendlicht 

vantussen het dakgebinte naar beneden

en bedekt me

ik strubbel tegen

schud hem van me af

maar hij klampt zich vast

onderhuids

waar zijn erfenis als stramme pezen

aan mijn botten plakt

ik probeer en probeer

al jaren probeer ik, maar

je kan niet verzaken

zegt de notaris der genetica

mijn eigen fouten zijn

blijkbaar niet genoeg 

 

en plots hoor ik mezelf zingen van

I need you 

Like the flower needs the rain

en ik berisp mezelf 

want ik heb het niet voor dat soort 

al te platte schijven

 

dus besluit ik dat ik wakker word

en dat het beter is om op te staan

 

zoals altijd:

klaar voor wat niet komen zal

op al de rest onvoorbereid

 

 

 

© Marc Terreur, 4 februari 2023

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

5 feb. 2023 · 110 keer gelezen · 2 keer geliket