Er was een kermis met concerten vlak bij mijn huis.
Toen alles voorbij was, ging ik er nog even naartoe.
Ik vroeg aan de enkelen die daar nog zaten
of ik nog iets te drinken kon krijgen.
Een dronken vrouw antwoordde dat ze haar kassa al had gesloten.
Ik bedankte haar en wandelde terug naar huis.
Zoals altijd deed ik onderweg "psst psst"
voor de katten.
En ik merkte dat Neusje, één van hen,
me eigenlijk had gevolgd tot aan de kermis.
Ze miauwde,
omdat ze niet had gezien
dat ik al terug naar huis was gegaan.
En toen zag ik het:
ze liep me achterna,
over de straat,
waar dronken mensen met auto’s rijden.
Ik kreeg angst.
Enorm veel angst.
Angst omdat ik van haar hou,
omdat zij mij dier is.
En dat is wat deze ervaring met mij deed:
enorm veel angst
voor datgene waar ik het meest van hou.
En zij..
Zij zegt nooit eens
“sorry.”