Een brief in afwachting van een antwoord is als en rekening in afwachting van betaling. Daarom, lees mijn vragen in een stem van stilte, in een idee van onschuldige nieuwsgierigheid, verbeelding die een antwoord verwelkomt maar nooit verwacht. Ik vraag me af hoe de vlagen van het leven je meevoeren deze tijd. Of de wind je omarmt of tegen je gezicht aan kletst. Of de tijd voor jou te snel gaat. Of je net zo verlangt naar de toekomst of een eerdere versie van jezelf dat het heden erdoor wordt opgevreten. Zijn grijze wolken dezer dagen een druk op een gebolde rug, of en opportiniteit van hoop naar een blauwe lucht? Voelen de mensen rondom je warm van vel of koud van woord? Lijkt je leven zo te lopen als een lot gevorm door een onontkoombaar labyrinth of loopt alles tegenwoordig toevallig door elkaar? Ik voel dezer dagen meer dan ooit hoe eenheid en verdeeldheid elkaar in sneltempo afwisselen. Een universele en allesomvattende kracht loopt als een rode draag doorheen mijn oordelend menszijn.
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.