eerst lieflijk en zacht, diep ingeademd om ver
te reiken; ik mag mijn stem niet vergeten,
zonder stem heeft de labiodentaal geen zin
vvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvv
daarna iets minder zacht, duidelijker zeg maar,
niet te ontkennen aanwezig, maar ik houd van je,
dat wil ik behouden, ik wil jou behouden.
vvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvv
daarna boos, verdrietig, blij, enthousiast, hitsig,
breekbaar, teneergeslagen, verloren, betrokken,
zorgend, altijd zorgend, gewoon er zijn...
vvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvv
en als laatste, omdat het echt niet meer anders kan,
onverschillig, zoals elk einde onverschillig is,
bijna onhoorbaar, maar op de juiste toon,
vvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvv
onze resonantie klinkt als fluiten, als wind;
het glas breekt, de spiegel barst,
de brug stort in; overkant. on.bere.ik.baar.
vvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvv