Op social media lees ik dat een bekende influencer is bevallen. Zij had zichzelf daarbij omringd met Himalaya zoutlampjes, een houtkachel en een bad. De baby maakte haar entree op aarde in een verwarmde kamer geurend naar etherische oliën, toegechant door de doula en de ganse familie. Ondanks dat bleek de moeder finaal uitgescheurd. Hé toch, zelfs met al die voorbereiding om op de “juiste” manier te bevallen scheurt ook zij gewoon haar onderkant aan flarden. Wie had dát gedacht.
Zouden de weeën minder pijnlijk zijn als alles ruikt naar kersenbloesem? Of ben je dan gewoon bedwelmd? En zou het wonder der geboorte in het licht van zo’n zoutlamp pas werkelijk tot zijn recht komen in tegenstelling tot dat door Phillips uitgelichte slagveld waar de meesten van ons het mee moeten doen? Zou het? Brengt de warmte van de houtkachel je naar zo'n oerniveau terug dat je daadwerkelijk mooier uitscheurt? Dat je ook dat béter doet?
Je zou er bijna onzeker van worden dat je zelf niet de wijsheid had om al die voorbereiding te treffen toen je aan het werpen sloeg. Het leek mij vooral belangrijk om een beetje degelijk voorbereid aan het puffen te beginnen dus ik had daarvoor op les gezeten. Mijn “outfit” was het beste te omschrijven als dat waar ik nog in paste. Ik geloof niet dat ik mij tijdens de uitdrijving van mijn baby heb afgevraagd of er wel genoeg lavendelgeur in t oliebrandertje zat en het zou me werkelijk aan mijn reet hebben geroest of t hele circus plaats vond in sfeerverlichting.
Zelfs over t herstel van de nogal tegenvallende worp was nagedacht. Natuurlijk. Dat kwam uiteraard goed met powerfood, havermout en een of ander Aziatisch klinkend goedje waar ik, idioot die ik dan natuurlijk ben, nog nooit van heb gehoord. Ik denk dat je het moet eten.
Het lijkt verdomme wel een wedstrijd om zelfs hierin af te moeten troeven. Want je doet een bevalling hé, geen schoonheidswedstrijd. Die doe je echt niet beter of mooier als je gekleed gaat in biologisch katoen of je perineum insmeert met amandelolie. Hou op met dat gepresteer.
En dat herstellen? Dat ga jij ook gewoon, ondanks alle mindfull linksgedraaide sapjes en glutenvrije havermout, de pijn verbijtend tegemoet. Net als de andere moeders.
Wat er mis mee is? Deze influencer heeft ook volgers. Veel jonge meiden die denken dat ze nu dus ook een hele santenkraam aan nutteloze rotzooi nodig hebben om net zo "goed" te bevallen als hun bananenbrood-koningin. En die zich dus druk gaan maken over mantra’s en aloë vera planten i.p.v. ademhalingsoefeningen. Dát stoort me eraan.
Of je havermoutontbijt glutenvrij is, is écht alleen belangrijk als je een glutenallergie hebt, verder moet je er maar niet teveel woorden aan vuil maken. Ook niet aan de duurzaamheid van je onderbroek of aan een Himalaya zoutlampje. Dat doet er namelijk niet toe. Dat je baby gezond is en jij de baring enigszins in 1 stuk (of meerdere aan elkaar genaaide stukken) bent doorgekomen. Dát doet ertoe. Focus je energie daar maar op. Is ook een stuk minder vermoeiend.
En met pompoenmuffins doen die hechtingen in je kruis niet minder zeer. Daar moet je paracetamol voor slikken.