Cocaïne

29 sep 2024 · 12 keer gelezen · 0 keer geliket

ik vond je knap, toen je nuchter was

en breekbaar

we konden praten en delen

en lachen over lijden

het had iets kunnen zijn 

tussen jou en mij


maar nu voed je de miserie van de wereld

je onzekerheid bepoederd en verdoezeld

vluchten is verleidelijk, 

de redenen oneindig, herkenbaar en begrijpelijk


toch is het die drug die me mateloos stoort

waarvoor massaal wordt gemoord

het evenwicht in Latijns Amerika verstoord


jouw lichaam is jouw keuze, maar hou je oorlog

binnen de grenzen van je eigen lijf

want nu hangt er bloed in je neus en aan je handen

je arrogantie is al lang niet meer te harden


ik mis je poëtische fragiliteit

door cocaïne misvormd 

ben je je schone essentie 

volledig kwijt

 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

29 sep 2024 · 12 keer gelezen · 0 keer geliket