Het zwaard zweeft in de lucht tussen de wolken.
Anna ligt tussen draadjes en buisjes in haar ziekenhuisbed. Al een week of drie sinds ze nog wolken zag. Ook het zwaard aan de hemel, ziet ze niet. De machines dromen de dagen tot kraak en piep.
Bas slaapt alsof het nacht is in het bed bij het raam. Hij kijkt niet naar buiten. Hij!
Anna steunt op haar infuusstaanders en piept dichterbij. Ze trekt wat draadjes los. De zon schijnt voor het eerst sinds lang op haar huid, al is het door een dicht raam.
Bas blaast zijn laatste adem uit.