Het was een klokje dat tikte
Een stil en luw geluid
Maar krachtig
En ontegensprekelijk
Dat ben jij
De stem die ik hoor
Het hart dat klopt
Wanneer ik opgetogen
Naar je toeloop
Over heuvels
Misschien wel een berg
Je hand zoek
En weet
Dat ze mij geborgen ontvangt
Dat is liefde zegt men
Wanneer overhangende struikjes
Onze tederheid omarmen
De zon ons innig ziet wandelen
Over onze schouders heen
Onze blikken kruisen
En woorden hoeven niet
Alleen een blik zo veelzeggend
Met warmte en overtuiging
“ik hou van jou”
En dat, dat alleen is de liefde
Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.
Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.