De aanroeping van de tijdgeest

9 mei 2025 · 12 keer gelezen · 1 keer geliket

Toen de Italianen bevonden dat parmaham bestond uit Deense zwijnen, 

begonnen ze te spektakelen

De divergentie is nog altijd de verfijningsgraad van de wereld 

Dat is een complexiteit omdat de wereld bestaat

Die wereld boven de aarde

De officiële filosofische conceptatie van de wereld in de middeleeuwen

 

Zolang we de middeleeuwen als een tijdsperiode beschouwen zullen we nooit beseffen dat dat niet dom is

Eerder onbehoorlijk om herhaling te formuleren als een tijdsperiode

Dan maar herhaling en geen exclusie

De meest recente aanroeping van de tijdsgeest

bestond uit gelimiteerde woorden die elementair taalgebruik onderverdeelden,

maar dan zijn er geen synoniemen meer

 

ik heb spijt van mijn exclusief waardepatroon origineel Italië nu de woordspeling van resonantie is bevrijd

weglating is nu mijn formulering tegenover de kwetsbaarheid van de voorgaande gedachte en daarvan het duplicaat

 

De echte taal ligt tussen de letters te slapen

Ik ben jaloers op mijn kind

 

Dan hebben we vastgesteld dat oorlog geen noodzaak is

Nu hebben zij de middelen

De autocraat heeft beslist dat ik mij moet verbergen

Ik zal mij verbergen in de mogelijkheid van begrip

Waarom wordt die gedachte gepubliceerd?

 

Verbanden zoeken nutteloos in het redeloze

Zonder dat onderwerp kom ik slechts tot spreken

De laatste vrede

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

9 mei 2025 · 12 keer gelezen · 1 keer geliket