in je stem
wil ik graag lezen wie je bent
de schors van het gezegde
is gebarsten voor het oor
ik streel niet eens
mijn neus
wil slechts de jouwe raken
ben je nog bang
je tong
denkt aan een woord
mijn keel zalft zacht een ondertoon
als ik iets prevel
straks
dan mag je wang
een kus verdragen
de vraag is onbestaand
ja
is wat ik fluister
zij brandt nu al
de gloeilamp is er
voor het ongeboren lam
ik kan geen droom
zinnetje bouwen
noch een tafereel beschrijven
want
beduidend weinig
is voorzien
omdat het bed zich vleit
voor open armen
spreek ik liefst zo warm ik kan
haast
slaapt graag
diep in een slakkenhuis en bochten
heeft de nacht bepaald
voor een komeet
de ster
zij fonkelt nu al in je ene oog
terwijl het ander
zo veel dieper kijken mag
uit de reeks 'Residu'