Voor de buitenwereld de etiquette
Voor de buitenwereld het fatsoen
Voor de buitenwereld schijnen zij
Het echt wel goed te doen
Zoals tijdens het feest
Met zijn allen in het restaurant
Alles schijnt zo degelijk
Alles zo plezant
Na het zoete namen zij afscheid
Voor ieder een kus op de wang
Ik zag het kind nog even spartelen
Vaag zichtbaar in de gang
Een kind slechts, met zulke grote ogen
En zo een droeve mond
Dat schrik had om te gaan
Naar huis toe, naar waar het ontstond
Ik zag opnieuw dat gebaar
De geheven hand van vader
Hij deed het heel discreet
Maar toch, toch was hij de dader
Het kind begreep het snel
Dat zag je meteen
De hand van vader zweefde
Even kromp het kind ineen
Dan streek die vader door zijn haren
Greep vervolgens stevig naar zijn goed gevuld glas wijn
Je moet maar eens het kind
Van zulk een vader zijn