In het donker
ademt de wereld dieper.
Ik beweeg zonder te zien,
vertrouw op het ritselen van de lucht,
het tikken van iets dat leeft.
Wat mijn ogen vangen,
is geen vorm, maar glans - richting.
De nacht is geen sluier,
maar een huid
waarin alles nog beweegt.
En als ik stilsta,
zie ik mezelf -
niet de spiegel,
maar de adem,
als de schaduw van iets dat weet.
Mephis (aka) Evelyn Mérida

