In de verte hoor ik door een micro steeds dezelfde zware trage lompe monotome stem van een man weerhalmen: "oud ijzer, koper, lood en zink, oude batteries en oude stoven".
Vooral hoe hij oude stoven uitspreekt, prikkelt mijn verbeelding en maakt mij nog meer benieuwd.
Ik zie hem 's avonds al met zware stappen zijn huis binnen komen, ploffend in de zetel met een bierflesje klaar gezet die hij enkel nog hoeft te ontkurken en zijn vrouw die nieuwsgierig vraagt: "Hoe was je dag vandaag ?"
"zoals gewoonlijk... oud ijzer, koper, lood en zink, oude batteries en oude stoven."
( vrouw kan ook door man worden ingevuld )
In de verte hoor ik door een micro steeds dezelfde zware trage lompe monotome stem van een man weerhalmen: "oud ijzer, koper, lood en zink, oude batteries en oude stoven".
Vooral hoe hij oude stoven uitspreekt, prikkelt mijn verbeelding en maakt mij nog meer benieuwd.
Ik zie hem 's avonds al met zware stappen zijn huis binnen komen, ploffend in de zetel met een bierflesje klaar gezet die hij enkel nog hoeft te ontkurken en zijn vrouw die nieuwsgierig vraagt: "Hoe was je dag vandaag ?"
"zoals gewoonlijk... oud ijzer, koper, lood en zink, oude batteries en oude stoven."
( vrouw kan ook door man worden ingevuld )